NOSTALGIE met een FUTURE deel 6

Aanloop jachthaven Vlissingen

Zondag, terugreis naar Vlissingen over zee in het donker

Rond 16.00 uur gooiden we de trossen los in Blankenberge, het was mooi zeilweer. Els ging over de Bol van Heist. 

Bij aankomst Rede Vlissingen gelijk haaks oversteken om de jachthaven Michiel de Ruyter aan te lopen. Tijdens de reis hadden we goed zicht, het begon al te schemeren.

‘Zo vind ik de zee het mooist,’ zei tante Jopie, Janna en Hilary beaamden dit. Het donkere water met de verlichte route boeien, de verlichte kustlijn, de vuurtorens. Ineens kreeg ik op beide wangen een zoen.

Rond 20.00 uur meerde de Lady Vivian af in haar box in de Michiel de Ruijter haven. Els haar vader nam de trossen aan en stapte aan boord met de woorden: ‘Is er nog een Beerenburg voor de vastmaker schipper?’ Het was zijn boot geweest, maar sinds zijn vrouw was overleden had hij geen zeilmaatje meer dus ging hij zo nu en dan maar met Els mee. Hij bleef het onderhoud doen, daar had dochtertje geen tijd voor. Toen Pa evenals wij van boord gingen wisten we dat hij Stuurman was geweest. Na de geboorte van Els was hij Scheldeloods geworden tot aan zijn pensionering. Hij woonde even verderop aan de boulevard. Morgen ging hij de zeilen drogen, de boot soppen en het motorruim nakijken.

We wilden vroeg naar bed. Bij ons slaapmutsje vroeg tante Jopie: ‘Al plannen voor morgen? Houd er rekening mee dat er veel dicht is op maandag, het is nog geen seizoen. Donderdag willen jullie naar Maastricht per trein?’

‘Het zal wel moeten,’ zei ik, ‘we hebben geen auto bij ons.’

Janna merkte op: ‘Zal ik Rob en Pia bellen met de vraag of zij volgend weekend tijd hebben voor een Limburgs tapbiertje? Dan kunnen zij mooi de mini brengen en wij kunnen ons dan eens iets wat gemakkelijker verplaatsen.’

‘Als we hier aan kant zijn dan zijn we ook de rest van de maand vrij,’ zei Els, ‘plannen zijn er niet.  Soms gaan we gewoon op het Veerse Meer een paar dagen voor anker voor de rust. Lekker uitslapen en gewoon niks doen.’ 

Janna kon dit begrijpen: ‘Je geeft gastvrijheid aan de klanten in de Horeca, je geeft ze het gevoel dat ze thuis zijn, jullie helemaal met een hotel! Wat staat er op de werklijst voor het seizoen weer begint?’

‘De hele keuken een grote schoonmaakbeurt, dan laten keuren,’ zei tante Jopie, ‘de eetzaal om de twee jaar een nieuwe inventaris. Nieuw vloerbedekking ieder jaar, inclusief het voorportaal. De vloeren staan voor dinsdagmorgen. Als dit gedaan is kunnen we even weg, dan komen onze zomerhulpen om een oogje in het zeil te houden. Zij lopen de linnenkamer na en herstellen wat nodig is, maken een lijst van wat er aangevuld mag worden. Hun mannen lopen de kamers na op al het draai- en sluitwerk, dat is wel nodig met al dat zout hier.’

Nog een afsluitertje met een welterusten. Janna ging nog een paar biertjes koud zetten. We waren allen moe, morgen om tien uur ontbijt.

Onder ons biertje op de kamer zei Hilary: ‘Zullen we tante Jopie en Els morgen helpen, zij doen zo veel voor ons en eigenlijk zijn ze gesloten. Ze  wilden samen uitrusten na een drukke tijd.’

‘Waarom niet, we bieden hen dit morgen vroeg bij het ontbijt aan,’ zei Janna.

Zo gezegd, zo gedaan. We mochten aan het werk na het ontbijt op de maandagochtend. De meiden met Els in de keuken, tante Jopie moest het mij doen, de eetzaal met het voorportaal leeghalen.

Janna had met Rob en Pia afgestemd vrijdagmiddag in Maastricht. Ze namen de Mini van Janna mee. Hilary ging het uitzendbureau bellen om te melden dat zij in februari beschikbaar was. Hetzelfde liet ik Gruno Scheepvaart weten, voor iedere klus te water.

‘Dat zal wel lukken,’ zei Cees Smit.

Het werk was goed opgeschoten, alleen de vloer in de keuken nog.

‘Doen we morgen wel,’ zeiden onze werkgevers, ‘de stoffeerders zijn er morgen om acht uur. Mogen we onze invalkrachten mee uit eten nemen?’

‘Ik zou Hilary graag een patatje stoofvlees willen laten proeven,’ zei ik.

‘Dat gaat lukken!’ zei Els, ‘even bellen welke er open zijn op maandag.’

Het werd Domburg. ‘Dat is de Topper van de omgeving, ze hebben alleen vleesgerechten met frites, sla en maïskolven van de grill.’

We gingen douchen en daarna met de eend naar Domburg. Tante Jopie aan het roer, dames op de achterbank, zij zaten goed zeevast. De ex-marinekok was zeker een Topper, zijn vrouw serveerde. Ze hadden deze avond maar twee tafels zei hij en dus konden ze nu wel een biertje van ons aannemen. Na het eten werd het nog even bijpraten over de horeca op Walcheren. 

Wij drieën gingen even een rondje Dombrug doen.

‘Bij terugkomst is er Irish coffee voor jullie.’

Dit namen we dan ook maar bij thuiskomst voor het naar bed gaan.

Dinsdag

Rond negen uur had ik de tandpasta nog in mijn mond toen  er op deur geklopt werd.

‘Room service met twee extra gasten met uw goedvinden meneer.’

‘Ik geef de dames even hun badjas, ze liggen nog in hun mandje.’

Op de trolley stonden nog meer mandjes, deze waren gevuld met warme croissants en andere warme broodjes, schaaltjes met stukjes fruit als meloen, appel, nectarine, perzik.

‘De banaan gaat in tweeën,’ zei tante Jopie op gebiedende toon, 'in het schaaltje met de pruimen zitten er twee voor jou bij Peter.'  ‘Dank u tante Jopie en Els dat jullie zo goed voor ons zorgen’.

Na het ontbijt met zoveel heerlijkheden was er koffie met een Zeeuwse bolus in de keuken.

‘We helpen jullie vandaag weer met het inruimen waar nodig is, dan zijn jullie hopelijk ook even vrij na ons vertrek.’

In de middag onder de thee nam Els het woord: ‘Hilary, Janna en Peter, wij willen jullie bedanken voor de hulp en leuke tijd die we tot nu toe met jullie hebben gehad. Donderdag gaan jullie naar Maastricht per trein. Mogen Jopie en ik jullie een comfortabele rit per eend aanbieden via Antwerpen en Hasselt naar Maastricht. Het Vrijthof is voor ons ook vreemd.’

Wij keken elkaar aan, Hilary roerde in haar thee, keek rond en sprak de woorden: ‘Dit gaat gebeuren en wij slapen dan onder een dak’.

Nu nam tante Jopie het woord: ‘Dan slapen we in B&B ‘De Hofnar’, een oud huis aan het Vrijthof welk maar twee kamers groot is. Ik heb ze gebeld. Nu wordt de reservering een boeking met drie bedden op jullie kamer, dat was mogelijk. Het is tot en met dinsdag a.s., langer kon niet.’

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg