bij het scheepvaartmuseum

bij het scheepvaartmuseum
Als schipper van het V.O.C. schip de Amsterdam

donderdag 25 oktober 2018

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 4 - Op naar Meppel



Deel 4 van 6


Spoorbrug over de IJssel



Vrijdag 20 december
'Vrijdagochtend de ruimen keuren en na uw goedkeuring kunt u vertrekken. Als u zonder loods vanaf Lobith (Tolkamer) via de Gelderse IJssel naar Meppel vaart mag u daar op twee januari weer teeltaarde laden voor The Scilly’s.'
'U laat me geen keus, er zal alleen bij daglicht gevaren worden i.v.m. mijn onbekendheid met de draaitijden van de bruggen op de IJssel in de winter. Het laatste stuk Schokkerhaven - Zwartsluis - Meppel mag geen probleem zijn. Ik zal proberen in de loop van a.s. maandag in Meppel af te meren, als ik Zwartsluis passeer laat ik het u weten.'
'Tijdens Kerstdagen en met oud en nieuw ligt u voor de kant Kapitein.'
'Tevens achter Kaap Kont,' dacht ik, maar dit hield ik maar voor mezelf. 
'Vergeet niet de verbruikte brandstof Duisburg - Meppel te noteren, dit ontvang ik graag per telex. Fijne feestdagen.'
Toen ik aan boord vertelde dat een ieder bij aankomst in Meppel voor de feestdagen naar huis mocht, zeiden ze: 
'We mogen de actievoerders wel bedanken!'


Haven Meppel


Janna had bij de parlevinker in Deventer een witte overall gekocht. Uitleg gekregen over hoe de generator/CV ketel werkte en hoe ze moest ballasten. De 'meester' kwam pas een dag voor vertrek aan boord, evenals de tweede stuurman. Hilary wist de weg in de kombuis. Ik had het agentschap in Meppel gevraagd een huurauto te regelen om even naar Giethoorn te kunnen gaan om zo even bij onze Giethoornse kennissen langs te gaan.
De kerstinkopen werden bij kruidenier Harm gedaan, Dientje zijn vrouw vertelde dat mensen van de kerk op Oudejaarsdag oliebollen en appelflappen zouden bakken. Als we wilden zou ze onze bestelling wel afgeven, dat vonden we een goed idee. Men kon ze ophalen bij de pastorie op Oudejaarsdag na twaalf uur, dit deden we graag. De dominee wist wie we waren, hij en zijn vrouw wensten ons en goed Nieuwjaar, wij hen beiden ook.

Nieuwjaarsdag 1986
Op Nieuwjaarsdag kwamen onze kennissen uit Giethoorn voor de borrel op het Nieuwjaar naar de Zuiderzee toe.

Donderdag 2 januari
Begon het laden. Deze teeltaarde was afkomstig van een plaats nabij Schoonoord. Hilary stond in de kombuis. Janna liep tijdens de vaart een nachtwacht in de machinekamer van 02.00 tot 06.00 uur.

Zaterdag 4 januari
Rond de middag waren we beladen. Smit, Harm en Jans voeren mee naar Amsterdam, het was al een week - 10°C.
'Als het door blijft vriezen kan men volgende week schaatsen op de dorpsgracht, ik rijd alweer rond naar de hut om het vee te verzorgen,' zei Smit.
De Zuiderzee was op tijd weg uit Meppel, de smalste brugdoorvaart was 11.90 meter, onze breedte was 11.30 meter, met onze diepgang hadden we ook niet veel speling bij de drempels van de bruggen, ook niet bij de keersluis te Zwartsluis.
Half maart stapte de kapitein/eigenaar weer aan boord met een kok.


Keersluis in Zwartsluis


Vervolg: Geen vaste woon of verblijfplaats.



Recht zo die gaat!
F.L..Woodleg




donderdag 18 oktober 2018

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 3 - Steenkool (vetkool) van Cardiff Bristol kanaal naar Duisburg aan de Rijn



Deel 3 van 6



Bristol kanaal


Na gelost te zijn op de The Scilly’s ging de Zuiderzee in ballast naar Cardiff aan het Bristol kanaal. Hier kolen laden voor Duisburg.
Na het lossen van de kolen in Duisburg ruimen wassen.
Onze nieuwe orders waren: 'U hoeft het schip niet te verhalen, de lading wordt met lichters aangevoerd.'
Het zou weer teeltaarde zijn, deze keer afkomstig uit het Roergebied en wederom bestemming The Scilly’s.

Vrijdag 13 december in Duisburg
De lichters waren in de nacht langszij gekomen. Even voor aanvang van het laden verscheen er een actiegroep op de kade. Ze overhandigden mij een monster met een analyserapport. Het was goed vervuilde aarde, dit gaven de analyses aan.
Het laden was al in volle gang.
'Stuurman, laat het laden maar weer stoppen en sluit de ruimen. Geen huidcontact met de lading. Ik ga de wal op om de bevrachting in Haren Ems van dit voorval op de hoogte te brengen.'
Daar zei men: 'Het is niet ons probleem Kapitein, u en wij verschepen teeltaarde, kijk de telex aan u betreffende de reisinformatie er maar op na. Dus ga maar door met laden voordat u en wij een claim aan onze broek krijgen.'
'Wel heren, die teeltaarde mag je niet zonder beschermende kleding benaderen, laat staan ermee in contact komen. Dus het ruim is nu al vervuild en wie wil deze boot nog beladen na deze vracht? Ik zie vanuit het raam van waar ik u bel dat er hekken op de kade worden gezet door mannen in witte pakken.'
'We gaan bellen met de verscheper Kapitein, deze is tevens de verkoper van de lading, maar laat de ruimen maar dicht. Bel ons over een uur terug.'
Dat deed ik. Het was vrijdagmiddag.
Van de havenautoriteiten mocht niemand binnen de afzetting komen.
Het tweede telefoongesprek met de bevrachting: 'Ja Kapitein, in de overeenkomst met ons staat teeltaarde, op de Bill of Loding (vrachtbrief) voor u staat aarde, we mogen de actievoerders bedanken. Oh ja, mevrouw Goldappel en mevrouw Meppellink zijn om acht uur vanavond op het 'Hauptbahnhof', zij weten de ligplaats van het schip.
Als u personeelszaken in Emmen zou willen bellen.'
De boodschap vandaar uit was dat dit wel eens een lange aangelegenheid zou kunnen worden: 'Laat de bemanning maar even met verlof gaan. Houd een stuurman en de Wtk aan boord. U blijft ook aan boord. Zou mevrouw Goldappel weer als kok willen varen dan kan kok Leo gelijk met verlof. Mevrouw Meppelink mag u als machinekamerhulp op de monsterrol zetten, dan is zij ook verzekerd als er iets gebeurt aan boord. Een prettig weekend.'

Maandag
In de loop van de ochtend met de bevrachting gebeld, de vervuilde aarde zou weer teruggaan in de lichter waar het mee was aangevoerd.
'Kapitein onze verzekering handelt dit akkefietje af, ze komen in de loop van de dag aan boord. 
Graag van u de tijden vanaf dat de lichters langszij waren enzovoort. Zo gauw er iets bekend is over het lossen krijgt u van ons een telex. Het schoonmaken van de ruimen en het opnieuw in de verf zetten wordt ter plekke door een classificeringsbedrijf gedaan. Dan volgt er een keuring van de ruimen. U mag onder geen beding het schip verhalen of wat men u ook maar wil laten doen tot nader order van onze zijde. Wij gaan op zoek voor nieuwe lading.




Dinsdag 17 december
De bemanning was weer aan boord.
Woensdagochtend begon men met het lossen, twee uur later was het ruim weer leeg. Het schoonmaken kon beginnen met water uit de Rijn, het vervuilde water ging wel netjes in tankwagens. Al deze dagen hadden er steeds 2 actievoerders op de kade gestaan. Zij waren door de meiden van eten en drinken voorzien.


Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg



donderdag 11 oktober 2018

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 2 - Teeltaarde voor The Isles of Scilly



Deel 2 van 6




De MS Zuiderzee
Een Nederlandse kruiplijn coaster uit een serie van vier. Ze waren de grootste en tevens de meest economische schepen van dit formaat die bij Cono-ship van de tekentafel waren gekomen voor Noordlijn - Emmen. Werden ze groter dan werden de bemanningseisen zwaarder. Deze Zuiderzee was gebouwd door Scheepswerf Harlingen in 1984.
Drieduizend ton laadvermogen met een bemanning van zeven. In 1988 mochten dit er vier zijn, de 2e stuurman, de machinist en de kok kregen ontslag. De gages van de overgebleven bemanning werden niet verhoogd. De 1350 pk MWM motor met zijn toebehoren kwam onder het toeziend oog van een bemanningslid die een baco kon vasthouden. 'Zeewaardigheid met Veiligheid' daar deed men niet meer aan. Het boek 'Op hoop van zegen' van Herman Heijermans uit 1900 had zo'n zelfde strekking. Het stuurhuis was hydraulisch verstelbaar i.v.m. de doorvaarthoogte van de vaste bruggen op de binnenwateren.

De Kapitein/eigenaar (het fruitbaasje uit Geldermalsen) had een familie die wel wilde investeren in zijn schip. Zij waren in een alliance gegaan. Het viel me op dat de thuishaven nu Delfzijl was en geen Geldermalsen, wat meer voor de hand had gelegen. Op zijn vorige schip de Alandzee was Tiel de thuishaven. De bevrachting ging via Schöning - Haren Ems, de administratie/bemanning deed men vanuit het kantoor te Emmen. Ook hier zouden ontslagen vallen, Schöning draaide de geldkraan langzaam dicht.
In Rotterdam nam ik het schip begin november over aan de Parkkade. Er moest geladen worden in Moerdijk aan het Hollands Diep, teeltaarde voor de Scilly eilanden waar Nederland van 1651 tot 17 april 1986 mee in oorlog heeft geleefd. "De Driehonderdvijfendertigjarige Oorlog", er is nooit een schot gelost.
Teeltaarde afkomstig uit de Brabantse Peel was voor de bloemenkwekers op deze eilanden voor hun exportproduct de snijbloemen. Het lossen gebeurde in de baai van St. Mary’s. Hier moesten wij ten anker, men bracht een ponton met een kraan erop langszij, tevens de nodige lege pontons. Als die waren beladen werden ze naar de diverse eilandjes versleept met kleine sleepbootjes. Deze manier van lossen nam tien dagen in beslag. Het was voor mij de tweede* keer dat ik deze eilanden bezocht.





* De eerste keer dat ik de The Scilly’s bezocht (1970) was voor een paar uurtjes. Dit om er drie tractoren af te leveren die in Oostende aan dek waren genomen. Gruno bemanningszaken had mij toen gevraagd om voor een paar weken af te lossen als stuurman op de MS Wodan, callsign PIRH, 600 ton DW. Na mijn fish and chips op St. Mary’s konden de trossen los, op naar Ballina gelegen aan de Ierse Westkust in de baai van Killala om de kunstmest in bulk te lossen die in Antwerpen was geladen. Hierna ging het in ballast naar Galway, gedroogd zeewier voor Oban in the Firth of Lorn. Van Oban in ballast naar Cardiff Bristol kanaal kolen voor Amsterdam. Voor mij werden het weer mijn geliefde schoolbanken aan de Nieuwe Vaart onder leiding van Piet van der Driest.


Recht zo die gaat!
F.L..Woodleg




maandag 1 oktober 2018

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 1 - Een verandering in ons leven


Deel 1 van 6




F.L.Woodleg pakt zijn tijd uit 1985 weer op na goed te zijn bijgepraat door Janna & Hilary op Plage Port Nature begin september 2018.
Normaal doen wij dit per mail, er mogen geen onwaarheden de wereld in gestuurd worden.

We schrijven 1985 en alweer tien jaar werkzaam als afloskapitein, in deze winter op de kruiplijn coaster Zuiderzee, call sign PIYX, in management bij Scheepsonderneming Noordlijn/Equator te Emmen. De bevrachting was in handen van Intersee Schöning uit Haren Ems - Duitsland.
De vakantie in de jachthut zat er op. Een ieder ging weer zijn weg. We zouden elkaar in december weer zien aan boord van de Zuiderzee.
Café De Druif had per 1 december een nieuwe uitbater.
We gingen het Rapenburgerplein met ons souterrain in café De Druif verlaten, hier hadden we ruim tien jaar gewoond. Maar ons boek is nog niet uit. Zeventien jaar had Janna in café De Druif gewerkt. Hier had ik haar leren kennen in 1968, ze was er toen drie maanden werkzaam na een mislukt huwelijk van zes maanden in Tuk. Haar vader had besloten dat ze maar beter kon vertrekken. Ze had de familie tot schande gemaakt. Haar ex was de zoon van de eigenaar waar hij de boerderij van pachtte.
Haar tongval deed me iets, het had iets weg van het Drents. Zelf was ik toendertijd afgemonsterd van de ms Globe, een kort verlof en op zoek naar een ander schip. In zo'n periode nam ik dan mijn intrek in het Zeemanshuis van Amsterdam aan het Kadijksplein.
Het souterrain in De Druif moest eind november leeg opgeleverd worden. Fred zou onze meubelen in opslag nemen, de meiden konden op zijn hulp rekenen. Tevens zou hij voor verhuisdozen zorgen. Hij zou Pia en Rob ook verhuizen naar Wijk aan Zee.
Hilary ging nog voor een maand uitzendwerk doen voor Randstad.
Janna nog tot en met december achter de bar van De Druif.
Als alles was geregeld aan de wal zouden de meiden aan boord komen voor de rest van mijn aflosperiode. Hierna waren de plannen eerst de jachthut en dan naar onze B&B Rent Rooms in Lentas. Voor ons proberen of we zonder het frivole leven van Amsterdam konden. De dames uit Vlissingen van Hotel De Leugenaar, Els en tante Jopie, gingen ons erbij helpen. Zij werden nu onze buren in Grillbar Why Not.




Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg