Het droogdok in Liverpool en typisch Engels. Geen drijvend dok dus, maar vast. Men kan het, net als een sluis, vol en leeg laten lopen. Deze foto met een klein schip erin komt van het internet. |
Na lossing in
Runcorn gingen we naar de werf in Liverpool. Vijftien dagen later waren alle reparaties naar
behoren uitgevoerd. Ook de deuk aan de zijkant bakboord achterschip die onze
commodore er in New York in had weten te varen.
De Technische Dienst ging voldaan naar huis. De bemanning had de schadeplekken alweer in de verf gezet.
De Technische Dienst ging voldaan naar huis. De bemanning had de schadeplekken alweer in de verf gezet.
‘Kunnen we nog geld
opnemen kapitein, we willen vanavond nog even de wal op, onze tandpasta raakt
op.’
Janna en Hilary
waren overgekomen en we hadden een auto gehuurd. Even door de Wirral een
bezoekje brengen bij bekenden uit mijn Clatterbridge Hospital tijd. Janna en
Hilary mochten van het kantoor Emmen meevaren tot Rotterdam. John John kreeg er
hulpen bij in zijn kombuis. De meiden wilden beiden wel als scheepskok gaan
varen, maar toen we een klein beetje slecht weer in het Engels kanaal hadden
dachten ze er toch anders over. Janna zei later: ‘Ik dacht dat een schip als
dit niet zo zou bewegen op zee.’
Na de reparatie
laden in Birkenhead en in Bristol voor Angola. In Rotterdam nog wat containers en oude
auto’s voor aan dek. Toen het taxibusje arriveerde gingen de verlofgangers van boord,
de meiden en ik reden mee naar de Ballentent.
‘Heren graag eerst
een bal gehakt voor ons laatste gezamenlijke biertje.’ Hier bedankte ik ze voor de assistentie in de
afgelopen tijd, een goed verlof en ieder ging zijns weegs. Pia haalde de meiden
op maar wilde eerst ook wel zo’n geprezen gehaktbal proeven. Ik ging terug aan boord,
de nieuwe bemanning was de deklast aan ‘t sjorren.
De stabiliteit even nagerekend. Er was weer voldoende brandstof voor de reis aan boord, alsmede voldoende proviand.
De loods was besteld voor 20.00 uur.
De stabiliteit even nagerekend. Er was weer voldoende brandstof voor de reis aan boord, alsmede voldoende proviand.
De loods was besteld voor 20.00 uur.
De Javazee, het schip van de verloren deklast hout, op weg naar Angola. |
In het volgende bericht gaan we weer wat verder terug in de tijd. Ik zal het rond 27 november plaatsen.
Recht zo die gaat!
F.L.Woodleg
Mooi om dat te zien zo'n vast dok!
BeantwoordenVerwijderenEnneuh, gehaktballen zijn we hier wel gek op...en krijg er meteen zin in ook.
Ik ga de gehakt maar eens uit de vriezer halen.
Fijn weekend samen!
Groetjes, Marga
Hej Peter,
BeantwoordenVerwijderenDat is inderdaad een mooi dok, nog nooit zoiets gezien, ook niet op foto.
Leuk dat je je oude kennisjes weer zag en dat de meisjes meemochten. Daar had je mooie hulp aan.
Kram, Els