Uit de Reeks: Wie reist heeft altijd een verlangen.
Deel 2 van 3
Stavros
H. was als Ask
in de vaart gekomen bij de VCK te Amsterdam. Gebouwd
in 1961, motor Deutz,
vermogen 1100 pk, snelheid 12 knoop, laadvermogen 1100 ton, type
shelterdekker, callsign PCUV.
In
1968
werd ze aangekocht door L. Davids uit Delfzijl haar naam bleef Ask.
In
1977
werd het na een brand aan boord de Stavros
H., callsign P3CY en
kreeg zij de Cypriotische vlag.
Ze
kreeg een charter bij Van Uden in de Levant dienst: Lading van havens
in de range Hamburg – Rouaan (Rouen) naar havens in het oostelijk
deel van de Middellandse Zee (de Levant). De retourladingen bestonden
uit citrusfruit en aardappelen uit Turkije/Cyprus voor de UK.
Het
was een drukke dienst van veel havens aan de Levant kant vooral toen
de export van citrusfruit goed op gang kwam. En dat
met stuurlieden die naar Nederlandse begrippen niet de naam stuurman
zouden mogen dragen. Het waren wel gewiekste smokkelaars, daar deed
ik dan maar mijn voordeel mee.
Een reisverslag...
Het
was begin december en we waren volgeladen met mooi verpakt
citrusfruit in kistjes en mandjes voor de Engelse kerstmarkt in
Londen. Van de Levant naar Londen, een ruime 3200 mijl, voor ons
11 dagen varen bij goed weer.
We hadden drie dagen speling.
Tijdens
het stuk tot Kaap Passero (zuidpunt van
Sicilië) 1015 mijl zat het
weer mee, we maakten onze mijlen.
Toen merkten we dat het winterdag
was, wind uit het westen recht op de kop. Op het stuk Passero –
Gibraltar 990 mijl, normaal 3½ dag varen werd nu 4½ dag.
Maar
even melden aan de ontvanger van de lading in Londen. Verwachte
aankomsttijd Londen een dag later.
'Nothing
in the way Captain, als er maar rond de 20e december gelost kan
worden, dan zal het mooi verpakte fruit een goede prijs opbrengen.'
Op het
stuk Gibraltar – Kaap Sint Vincent (zuid punt Portugal) 197 mijl
konden we onze snelheid behouden.
De weersvooruitzichten waren niet
hoopgevend voor de eerstkomende dagen. Tussen Kaap Sint Vincent en
Kaap Finisterre 357 mijl (hier begint de Golf van Biskaje)
verspeelden we weer een dag door de noordelijke wind op de kop.
Weer
Londen gebeld: 'Het weer in de Golf van Biskaje, een stuk van 320
mijl, zal ons ook tegenzitten, 20 december in London haal ik niet.'
'Captain,
dit is slecht nieuws. We gaan op zoek naar een andere loshaven voor u
in het Engels kanaal. Van daar zal het op vrachtwagens naar Londen
gaan, het zij zo. Bel ons alstublieft op als u Ushant (ingang Engels
kanaal) passeert.'
Onze
loshaven werd Portsmouth, het fruit in haar mooi verpakte
kerstpapiertjes kon nog net de kerstmarkt halen.
Wij
mochten leeg naar Hamburg op kerstavond, met een noordelijke wind 6 -
8. De koks gaven geen kerstmaaltijd op een slingerend schip, doen we
in haven wel hadden ze besloten.
Hilary
had een 2e
kok/bakker als hulp in de kombuis. Ze had met deze kok de ruimte in
het fornuis als smokkelplek.
Er lag dan altijd een groot stuk vlees
in de oven en alle kookplaten waren dan in gebruik bij binnenkomst.
De zwarte bende (douanerecherche) kon altijd een stuk gegrild vlees
proeven met een kop soep.
Oudejaarsdag
vertrokken we uit Hamburg, bestemming Antwerpen, 24 uur varen bij
goed weer. Hier stapte Janna aan boord, Sjaan en Aal brachten haar.
Zij wilden ook wel eens een avondje Schipperskwartier. Janna heeft
het geweten met een zuidwestelijke storm in Biskaje.
In
1994 voer
de Ask uit
1961 nog rond onder de vlag van Honduras als Alaat
Allaah HQBW9.
In
1994 besloot Van Uden de
Levant dienst alleen voort te zetten.
Als
Van Uden Ro-Ro (VRR) met het ro-ro schip Parkhaven (6) en met
Oostblokkers als bemanning. De havens Uddevalla in Zweden en
Felixstowe in de UK werden ook opgenomen als laadhavens in deze
dienst.
Vervolg in deel 3:
de Veerhaven
Recht
zo die gaat!
F.L..Woodleg