Een nieuw verhaal uit de periode september 1976 - februari 1977 in vijf afleveringen.
Deel 2 van 5 - Suva
 |
| Vlag van Fiji |
Kapitein Wilde Bill (blog Moppie Tol 1968) had zeven jaar met de Blue Marleen in de Archipel gevaren, in oktober 1970 had hij de onafhankelijkheid meegemaakt met de daarbij behorende feesten. De gehele bemanning die
in september 1968 met de Blue Marleen de reis naar de Fiji had ondernomen woonde en werkte daar nu, behalve Pietje de Stuurman (ik dus) uit die tijd.
Maar de Blue Marleen had het moeten afleggen tegen het opkomende ladingaanbod op pallets met de container in haar kielzog. Haar tussendekken waren voor dit ladingaanbod na 20 jaar een probleem geworden. Na de feestdagen ging een oud bevoorradingsschip de aanvoer van het suikerriet naar de fabriek doen. Niets meer in de ruimen, alles aan dek, snel laden en
lossen, ook hier was het 'time is money' geworden. De geraffineerde suiker ging bij de fabriek in zakken van 50 kg.
Gelijk
de container in, deze werden dan per vrachtauto naar de haven gereden.
Van daaruit werden ze verscheept naar Brisbane en hier gold
'more export, more money'. Dat een aantal lokale zeelieden van de Blue Marleen werkeloos was geworden was weer een ander probleem voor een ander loket.
Wij zagen enkelen van hen later achter bbq karretjes staan op drukke punten in de stad. De kok van nu had een baan gekregen in de bakkerij van Kok Nol, de kok van toen.
 |
| Oud Suva met de Kahana. De aflosser van de Blue Marleen. Foto Paul. |
 |
| Fiji harbour 1969 |
Wilde Bill had per 1 januari 1977 de aanstelling havenmeester/loods gekregen voor de haven van Suva. De nieuwe loodsboot had ook
bemanning nodig, ook daar zag ik enkele oud bekenden van de Blue Marleen op terug.
Suva was de doorvoerhaven geworden van de Archipel. Vanuit hier ging het in lokale vrachtscheepjes, de firma Sherman had hier de gehele regie over.
 |
| De vooruitgang in de haven van Suva. Foto Paul. |
Hierna volgt aflevering 3: Ten anker en hoe een actiegroep ontstaat.
Recht
zo die gaat!
F.L..Woodleg