NOSTALGIE met een FUTURE

Bij het opruimen van mijn scheepskist (december 2015) vond ik nog een oude schoolagenda van het schooljaar 1974 -1975.

Toen ik er doorheen begon te bladeren kwam de nostalgie weer tot leven door alle aantekeningen. Van een leven dat door mijn vingers is geglipt. Ik zette een muziekje op van de voor mij onvergetelijke Tante Leen met Johnny Jordaan. 

(Gon vindt het verschrikkelijk dat ik dit schrijf over het duo, zij vindt het afschuwelijke muziek) 

Tante Leen had in de jaren zestig een café op Nieuwendijk 103, Johnny gaf daar vaak een gastoptreden als hij nuchter was.
Ik zat weer in het oude Amsterdam van Jacques Brel. Ik vulde mijn glas nog maar eens. Nam Manneke op en zette hem naast mijn laptop.

‘Hé, ‘ zei Manneke de Brusselaar zoals zijn naam voluit is, ‘ik herken die schoolagenda! Ga je over die tijd schrijven Papa?’

Buiten is het winter met temperaturen van veel onder nul. Sim (hond) houdt niet zo van dit weer en houdt zich slapende onder m’n bureau. 

'Je geeft het een naam NOSTALGIE met een FUTURE. Als het je lezers niet boeit is er voor hen altijd nog de knop sluiten.'

Deel 1...

Vanessa.
Foto geleend van Stuurman Jaap Hischmang.

Hierboven: Terneuzen; in 1990 voer de Vanessa nog steeds voor Beck onder gezag van de kapitein van de Vedette uit mijn blog 'Motorbaasje'. 

De Vanessa is op 3 januari 2008 vergaan in de Zee van Azov (klik) met een lading oud ijzer en voer op het laatst onder Bulgaarse vlag, callsign LZRJ. Haar naam was nog steeds Vanessa.

Antwerpen.

Begin september 1974 afgemonsterd van de Vanessa van Rederij Beck’s. Kapitein Jan de Boef had mijn monsterboekje afgetekend, einde dienstverband als 1e Stuurman.

Mijn aflosser, een Egyptenaar en een gewezen Suez kanaal loods, stond in Antwerpen op de kade met zijn koffers. Janna was naar Antwerpen gereisd en had trek in een Vlaams frietje. Manneke kreeg een plekje in haar schoudertas. We namen een avondje Schipperskwartier en een Bolleke bij Dennis in zijn Dennis Bar (zie mijn log Het motorbaasje (klik). Op het plein bij de frituur een frietje met een vleesstick. Bij Coco in haar ijssalon een sorbet met een extra wafel voor Petit Pierre, mijn stukje Antwerpen. Later op de avond zagen we de kapitein nog schuiven* door het Schipperskwartier. We lieten hem maar kijken naar de lichtekooien.

Een kamer in Hotel Florida voor ons ontbijt met spekpannenkoeken, voor mij met stroop. In de trein naar Amsterdam koffie met een saucijzenbroodje. Tijd voor het Aanvullingsdiploma, een studie van drie maanden aan de Zeevaartschool, die mij de mogelijkheid zou geven een hut aan boord te krijgen welke zich een dek hoger bevond.

‘Bij thuiskomst graag Hilary bellen Peter, daar heeft ze om gevraagd,’ zei Janna. De meiden belden regelmatig met elkaar. 

‘Ze verblijft bij haar ouders in Limehouse.’

Hilary Goldappel bood aan om naar Amsterdam te komen.

‘Ik ga je privéles Engels geven my dear, je hebt het nodig nu Engels een hoofdvak is geworden. Dat begreep ik tenminste van Janna. Jouw uitspraak van Engels zit op het niveau van een havenarbeider, dat vinden we beiden. Daar komt bij dat ik tijdelijk uit het leger ben gegaan, 31 augustus was mijn laatste dag en ik mocht met verlof voor 3 jaar. Ik hoop een baan te vinden bij een burgerziekenhuis in de operatiekamer. Janna vertelde me dat er in Amsterdam uitzendbureaus zijn die kunnen bemiddelen in tijdelijk werk in de zorgsector. Op deze manier kan ik voor Artsen Zonder Grenzen UK (AZG UK) werken. Vanuit het leger kon dit niet.’

Kadijksplein met geheel links de zeevaartschool.

De woonruimte van Janna boven De Druif was te klein voor drie personen voor een langere periode. Ik ging bij Hammy langs of hij nog een appartement te huur had boven de Ponderosa bar in de Warmoesstraat, dat had hij. Als tegenprestatie wilde hij wel dat er in de weekeinden ‘s avonds weer saté werd gebakken door Pierre Saté in zijn bar-discotheek.

‘Het personeel zal je omarmen vriend!’

Hilary vond het een leuk tijdverdrijf om mij te helpen achter de grill en zo leerde zij Nederlands met de Amsterdamse tongval. Woensdags was ‘Deurne dag’. Deurne is gelegen in de Brabantse Peel. Met Janna aan het stuur van haar mini naar Deurne om de saté die mijn zuster Loes had voorbereid op te halen, haar man Gerrit had daar een slagerij. 

Verser en goedkoper kon mijn vlees niet zijn. Mijn zuster maakte dan die dag altijd een kleine Indische rijsttafel voor ons. Voor mij zou het een relaxte studieperiode worden op de Hogere Zeevaartschool. Vier middagen in de week en woensdag was een vrije dag. Een klas van drie cursisten. We hadden twee hoofdvakken, Astronomische Plaatsbepaling met Engels in woord en geschrift. Janna was er verder altijd in het weekend, na sluitingstijd van De Druif sprong ze op haar fiets en racete dan naar de Warmoesstraat. Zo konden we in de weekenden gezamenlijk ontbijten en op de zaterdagmiddag een bezoekje brengen aan de cinema. Langs de lunchroom op de Nieuwendijk nr. 108 voor koffie met een saucijzenbroodje of de warme appelbol en als toetje gebakken ijs. De bediening werd door dames in het zwart gedaan met wit kanten schortjes voor.

Op zondag was uitslapen, bij goed weer in de middag op de fiets door Oud Amsterdam met een frietje in de Voetboogsteeg. Maandag in de loop van de morgen met z’n drieën op de fiets naar het Rapenburgerplein voor koffie in De Druif. De meiden gingen aan de schoonmaak, de glazen kregen een poleerbeurt. Lopend ging ik dan door naar school over de brug van de Scharrebiersluis, vernoemd naar café Scharrebier, dan het Kadijksplein over. 

De vaste vraag met commentaar van de leraar Engels voor de les begon: ‘Was het weer een zwaar weekend voor u meneer Jochems? Uw saté was weer voortreffelijk, maar een volgende keer graag meer stokbrood. Uw vriendin spreekt zeer beschaafd Engels, daar heeft u een goede steun aan.’

Hij woonde op de Zeedijk boven café de Rode Laars, was ongetrouwd en werd in de buurt Bram de Engelsman genoemd. Eens was hij Marconist geweest op de schepen van Vinke & Co.

Scharrebiersluis met draaibrug.

* Schuiven = een zeemansuitdrukking: met een borrel teveel op lopen.

Het vervolg deel 2: december examen in Den Haag, met de trein naar Antwerpen, Brussel, Parijs.

In de rechterkolom bovenaan het lied Dans le port d'Amsterdam - Jacques Brel uitgevoerd in de Nederlandse versie door Liesbeth List.

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg