bij het scheepvaartmuseum

bij het scheepvaartmuseum
Als schipper van het V.O.C. schip de Amsterdam

zondag 1 december 2024

Deel 2 - Kaapstad - Indische Oceaan - Kerguelenplateau


Duncan Dock

De ms Cecilia lag in het droogdok. We troffen de heer Frank Gillen aan, vertegenwoordiger van de rederij. Hij kon ons meedelen dat de mensen van Lloyds haar over drie dagen zouden komen inspecteren, zodat haar klasse weer oké zou zijn. ‘Dat komt goed uit,’ zei de meester (= machinist), ‘dan ga ik voor die tijd met de stuurman de schoongemaakte ballasttanks controleren. Het zal naar mijn zin moeten zijn, anders komt er geen gasolie in.’ Het dekpersoneel, een bootsman en vier matrozen, waren Zoeloes. Er zou nog een nieuwe kok komen, een tweede machinist en eveneens een tweede stuurman, dit zouden blanke zuid afrikanen worden. Zolang de Cecilia in Duncan Dock lag, sliepen wij in een hotel. Na de dokbeurt zou er een schoonmaakploeg komen, zelfs onze kooien waren opgemaakt. Met stuurman Rinus en meester Dirk maar eens ons vaargebied doorgenomen, de ’Roaring Forties’ genoemd, van november tot midden mei een cyclonen tijd. Dit gaf gelijk het eerste probleem, geen kok te vinden die zin had in de terugreis van ruim 11 dagen, die tegen de westenwind in ging en met een schip bijna in ballast. Er zou bij iedere terugreis voor Durban ongeveer 150 ton aan erts in zakken op pallets staan voor onderzoek op kwaliteit. Wat de kok betreft: ‘Daar gaan we niet moeilijk over doen,’ gaf de meester aan, ‘als ik er een hulpje bij krijg in de machinekamer, doe ik het koken erbij.’ Het voorstel werd door Frank Gillen overgenomen. Op de brug had men een Navsat geplaatst, deze werkte met 4 à 5 satellieten die ons om de 4 à 5 uur een positie gaven. In 1996 werd dit systeem buiten bedrijf gesteld, het was overbodig geworden door de komst van GPS. Tevens was er een 2e radar bij geplaatst met twee extra zwaar uitgevoerde stuurstoelen. De rederij had zich goed voorbereid voor: de Gordel der Westenwind met haar verraderlijke zeestromingen, bij zeelieden bekend als de westenwind drift in dit deel van de Indische Oceaan. Na drie reizen zouden wij voor de tijdsduur van één reis met doorbetaald verlof gaan. Voor mij hield dit in dat ik Janna en Hilary over kon laten komen naar Durban. De meiden hadden januari al als verlof in hun agenda staan. Frank Gillen kon voor een goed pension zorgen en omdat ik geen reiskosten maakte zorgde hij voor een huurauto.

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Wil je reageren? Heel erg leuk, maar dan wel met minimaal je voornaam. Anonieme reacties worden niet meer geplaatst.