Deel
3 van 6
 |
Bristol kanaal |
Na
gelost te zijn op de The Scilly’s ging de Zuiderzee
in ballast naar Cardiff aan het Bristol kanaal. Hier kolen laden voor
Duisburg.
Na het
lossen van de kolen in Duisburg ruimen wassen.
Onze
nieuwe orders waren: 'U hoeft het schip niet te verhalen, de lading
wordt met lichters aangevoerd.'
Het
zou weer teeltaarde zijn, deze keer afkomstig uit het Roergebied en
wederom bestemming The Scilly’s.
Vrijdag
13 december in Duisburg
De
lichters waren in de nacht langszij gekomen. Even voor aanvang van
het laden verscheen er een actiegroep op de kade. Ze overhandigden
mij een monster met een analyserapport. Het was goed vervuilde aarde,
dit gaven de analyses aan.
Het
laden was al in volle gang.
'Stuurman,
laat het laden maar weer stoppen en sluit de ruimen. Geen huidcontact
met de lading. Ik ga de wal op om de bevrachting in Haren Ems van dit
voorval op de hoogte te brengen.'
Daar
zei men: 'Het is niet ons probleem Kapitein, u en wij verschepen
teeltaarde, kijk de telex aan u betreffende de reisinformatie er maar
op na. Dus ga maar door met laden voordat u en wij een claim aan onze
broek krijgen.'
'Wel
heren, die teeltaarde mag je niet zonder beschermende kleding
benaderen, laat staan ermee in contact komen. Dus het ruim is nu al
vervuild en wie wil deze boot nog beladen na deze vracht? Ik zie
vanuit het raam van waar ik u bel dat er hekken op de kade worden
gezet door mannen in witte pakken.'
'We
gaan bellen met de verscheper Kapitein, deze is tevens de verkoper
van de lading, maar laat de ruimen maar dicht. Bel ons over een uur
terug.'
Dat
deed ik. Het was vrijdagmiddag.
Van de
havenautoriteiten mocht niemand binnen de afzetting komen.
Het
tweede telefoongesprek met de bevrachting: 'Ja Kapitein, in de
overeenkomst met ons staat teeltaarde, op de Bill of Loding
(vrachtbrief) voor u staat aarde, we mogen de actievoerders bedanken.
Oh ja, mevrouw Goldappel en mevrouw Meppellink zijn om acht uur
vanavond op het 'Hauptbahnhof', zij weten de ligplaats van het schip.
Als u
personeelszaken in Emmen zou willen bellen.'
De
boodschap vandaar uit was dat dit wel eens een lange aangelegenheid
zou kunnen worden: 'Laat de bemanning maar even met verlof gaan. Houd
een stuurman en de Wtk aan boord. U blijft ook aan boord. Zou mevrouw
Goldappel weer als kok willen varen dan kan kok Leo gelijk met
verlof. Mevrouw Meppelink mag u als machinekamerhulp op de monsterrol
zetten, dan is zij ook verzekerd als er iets gebeurt aan boord. Een
prettig weekend.'
Maandag
In de
loop van de ochtend met de bevrachting gebeld, de vervuilde aarde zou
weer teruggaan in de lichter waar het mee was aangevoerd.
'Kapitein
onze verzekering handelt dit akkefietje af, ze komen in de loop van
de dag aan boord.
Graag van u de tijden vanaf dat de lichters
langszij waren enzovoort. Zo gauw er iets bekend is over het lossen
krijgt u van ons een telex. Het schoonmaken van de ruimen en het
opnieuw in de verf zetten wordt ter plekke door een
classificeringsbedrijf gedaan. Dan volgt er een keuring van de
ruimen. U mag onder geen beding het schip verhalen of wat men u ook
maar wil laten doen tot nader order van onze zijde. Wij gaan op zoek
voor nieuwe lading.
Dinsdag
17 december
De
bemanning was weer aan boord.
Woensdagochtend
begon men met het lossen, twee uur later was het ruim weer leeg. Het
schoonmaken kon beginnen met water uit de Rijn, het vervuilde water
ging wel netjes in tankwagens. Al deze dagen hadden er steeds 2
actievoerders op de kade gestaan. Zij waren door de meiden van eten
en drinken voorzien.
Recht
zo die gaat!
F.L..Woodleg