We live the life we love! Deel 7 - Het zaterdagavondgesprek

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 7 - Het zaterdagavondgesprek

De zaterdagavond was onze vaste koffieavond geworden bij de familie Smit, met Jans, Drieka, Harm en zijn Dientje.

Het laatste nieuws van Giethoorn, nu gelegen in de gemeente Brederwiede, werd hier kort besproken. Men keek uit naar de lezing van Hilary a.s. woensdagavond om acht uur in de pastorie.

Dientje vertelde dat de makelaar had gebeld. Eind juni zou de overdracht zijn en moesten ze het pand dus leeg opleveren.

'Toen ik belde met de woningbouwstichting, vertelden ze mij dat er een wachttijd van rond een jaar is voor woningen. Ze hebben wel een flat in Wolvega, maar daar gaat Harm nooit in.'

Jans zei: 'Maak je maar niet druk Dientje, mijn schuur mogen jullie gebruiken als opslag. Het voorhuis staat al zo lang leeg. Al vanaf het overlijden van moeder, nu alweer twee jaar geleden. Dus trek daar dan voorlopig maar in als jullie dat willen. Misschien willen jullie er wel in blijven wonen, alles is gelijkvloers.'

'Als dat gaat gebeuren knap ik het pand op,' zei Harm.

De werf van Jans

Smit vertelde: 'Voor onze werknemers van Hout & Zo, zoals Peter ze noemt, is er nieuws. Afgelopen week zijn mijn zoon en ik wezen kijken voor een houtklover die achter de trekker geplaatst kan worden. Hij staat in Lheebroek en men komt hem maandag brengen. Dus misschien kunnen jullie hem nog uitproberen voordat jullie ons dorp gaan verlaten.'

'Het was fijn jullie te leren kennen!' zei Ma Smit.

'Ja,' zei Jans, 'het waren goede klanten voor mijn rokerij en distilleerderij. Wat gaan jullie met die boten doen nu ze gemaakt zijn om ermee te kunnen zeilen?' vroeg Jans, 'er zijn vast kopers voor. De mast, zeilen, roer en zwaarden leg je maar weer bij mij in de schuur.'

'Je weet wat het gekost heeft om de boten in deze staat te krijgen,' zei ik, 'dus als de meiden het er mee eens zijn dan leggen we ze bij jouw werf neer voor de verkoop voor we naar Kreta gaan.

'Jans, in september zijn we er weer,' zei Hilary, 'dan is de overdracht van de hut.'

'Weet je,' zei Jans, 'ik had vroeger ook de wereld in gewild. Als ik Hilary hoor vertellen over haar 'Army tijd' en bij Artsen Zonder Grenzen en Peter met zijn havenverhalen, dan denk ik vaak Jans je heb veel gemist.'

'Ja,' zei Drieka, 'wat dacht je van mij Jans, ik zit hier in Giethoorn al vanaf het begin bij de VVV.'

Toen vertelde Janna over haar vertrek uit de kop van Overijssel: 'Voor ik naar Amsterdam ging was ik nooit verder geweest dan Leeuwarden, daar zat ik op de middelbare horeca school. In Zwolle kreeg ik een baan. Toen ik Peter leerde kennen werkte ik drie maanden in Amsterdam, was vijfentwintig en mijn huwelijk was al mislukt. Mijn ouders vonden het een grote schande dus ik ging weg uit Tuk. Het zal me altijd bij blijven dat ik Peter toen in het vroege voorjaar van 1968 wegbracht naar het CS van Amsteram. Hij moest naar Kopenhagen, naar de Blue Marleen. Wat had ik graag mee gewild. Het gevoel zei me dat ik hem nooit meer terug zou zien, een zeeman ruig en groot, handen als kolenschoppen. Als hij je beetpakte dan voelde je iets. Zijn nieuwe kapitein, ook zo’n boom van een vent, had de bijnaam Wilde Bill. Peter vertelde later dat hij een heel goed huwelijk had als hij 500 mijl bij zijn vrouw vandaan was. Er stonden nog enkele bemanningsleden te wachten. Het heeft anders uitgepakt want niet zo lang hierna kwam het schip naar de werf in het Westerdok om haar aan te passen voor een charter bij de Fiji eilanden. Toen hij belde dat hij in café het Schippertje achter het CS zat, wist ik niet hoe snel ik op mijn fiets moest springen om hem mee achterop te nemen naar De Druif. Peter heeft mij toen voorgesteld aan Hilary in de nazomer van 1969. Zij ging daarna naar Gibraltar voor haar werk, hij naar de Zeevaartschool. Toen veranderde mijn leven in We live the life we love!

Dat heb ik overgenomen van Hilary en Peter, zij zeggen altijd dat geld rond is gemaat om te laten rollen.' 

Janna bleef aan het woord: 'Drieka en Jans, ga met ons mee voor het pinksterweekend in Antwerpen.'

Dientje vroeg: 'Mogen Harm en ik ook mee, wij hebben meer dan 40 jaar de winkel gehad. Nooit eens weg en nu weer wachten op de woningbouwstichting.'

'Natuurlijk mogen jullie mee!' zei Janna.

Dientje sprak verder: 'Jans we nemen je aanbod aan, wij trekken bij jou in. Jans je gaat maar een nieuw manchester pak met pet kopen, je gaat gewoon mee. Drieka, Harm zal ook jouw koffer dragen.' Dientje had er helemaal een kleur van op haar wangen.

'Ik draag alle koffers,' was Harm z'n antwoord.

Hilary en Janna konden weer naar Steenwijk om trein en hotelkamers te gaan bij boeken voor het pinksterweekend in Antwerpen.

'Ik ga de kopjes afruimen,' zei Ma Smit, 'dan een borrel, verzorg jij die Geert?'

'Nog even,' zei Geert Smit, 'en ons dorp loopt leeg door die vrijbuiters.'

'Elke weg heeft een einde,' zei ik tegen Pa Smit.

De blogverhalen waren uit een verleden, met een verleden tijd waar de horizon nooit dichterbij kwam.

Een zeeman kan de zee verlaten, maar de zee verlaat de zeeman nooit! Omdat F.L.Woodleg nu meer verleden heeft dan toekomst is het voor hem geworden: Gisteren was vandaag.

Hij dankt Hilary & Janna & Gon voor hun bijdragen aan deze blog.

A juus en de ballen, ik ben even de wal op!

We live the life we love! Deel 6 - Na de hachee

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 6 - Na de hachee

Toen we na de hachee met wijn en bier naar huis punterden, hoorde ik ineens een stem: 'Als je vannacht ook zo pruttelt en plopt, dan lig ik vannacht in de andere bedstee.'

De andere stem zei: 'Ik volg je.'

'Nemen jullie maar van mij aan: in een homo bar kan het zo dan gonzen van Love is in the air.'

'Heb je ervaring?' vroeg Hilary.

'Kan jij ooit wel eens serieus zijn Peter?' vroeg Janna.

'Ik maak het goed, vanavond een bilmassage met olie.'

'Die was toch allang op?'

'Dan neem ik de olijfolie.'

'Nou ja, over serieus gesproken,' zei Hilary, 'wat zei zijn moeder ook alweer: Als hij normaal wordt, dan wordt hij gelijk van blijdschap weer gek.'

Het was de tweede week na Pasen en het jonge vee liep weer in wei. De meiden hadden onder leiding van Smit de stal schoongemaakt. Het brood bakken in de kleine oven op gas lukte me redelijk, het was brood van 80 procent en smaakte nog teveel naar gist. De appelcakes waren goed, die durfde ik wel aan Jans Bokking mee te geven.

Toen we woensdagavond huiswaarts punterden na een dagje in het brandhout gewerkt te hebben, wisten we dat de winkel onder voorbehoud verkocht was.

Onder ons biertje voor het eten vroeg ik: 'Zin in het restje bami met een gebakken ei als avondmaaltijd? Er is nog atjar tjampoer en nog een paar stukken kroepoek. Als jullie gaan douchen begin ik met de maaltijd.'

's Avonds in de bedstee lag ik net in mijn slaaphouding toen Hilary begon: 'Als ik mijn lezing heb gedaan en het hout is gezaagd, dan zou ik deze Pinksteren graag naar Antwerpen willen. Daarna met de trein naar Parijs, naar Sylvia en Suzie, die zitten nu ook alweer vier jaar in Le Poisson qui rit. Van Parijs kunnen we dan naar Kreta.'

Ik draaide me om en vroeg haar: 'Zijn Janna en ik iets vergeten is of was er iets te vieren?'

Ik ging hardop denken: 'In 1965 heb ik je leren kennen, nu 21 jaar geleden. Je verjaardag is in de zomer. Die van Janna is net geweest. Jij en Janna kennen elkaar vanaf 1969, dus 17 jaar nu. Met ons drieën leven we 11 jaar. Manneken de Brusselaar is van 1619, Brutus en Bertus kwamen er later bij.'

'Nee Peter en Janna, ik vond dat het weer eens tijd werd voor de Vlaamse frites met stoofvlees in het schipperskwartier van Anvers.'

'Word ik vader?' was mijn vraag.

'Lief van je Peter, maar nog niet. Donderdag voor Pinksteren in Antwerpen. Na Pinksteren naar Parijs, ook per trein,' zei Hilary, 'dan bekijken we wel hoe we op Kreta komen.'

'Dan vraag ik Smit of de mini hier mag blijven staan,' zei Janna, 'begin september is de overdracht van de hut. We mogen er gebruik van blijven maken van Harm als we dat zouden willen.'

'Kom,' zei ik, 'we zijn nu weer klaarwakker. Laten we nog een glas boerenjongens nemen, de rumbonen liggen nog op de beddenplank.'

'Dan ga ik morgen na het ontbijt naar Steenwijk om de reis met hotels te regelen voor Antwerpen en Parijs,' zei Hilary.

'Als je dan toch in Steenwijk bent, doe dan ook de boodschappen. Ik heb al een briefje klaar,' zei ik.

'Ik ga morgen met je mee,' zei Janna, 'nemen wij daar lekker een patatje mét.'

'Ons vriendje gaat maar in zijn eentje in het hout.'

Volgende week deel 7: Het zaterdagavondgesprek

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

We live the life we love! Deel 5 - Hout en zo

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 5 - Hout en zo

Dinsdag na de Pasen ging Jans iedere dag om zeven uur op pad met de meiden. Hij wilde per dag graag twee vrachten doen. Hij dacht dan donderdag al het hout bij Smit te hebben liggen. Zolang we Jans hielpen bestond onze lunch uit frites met kroket/frikadel en een milkshake van het grootste formaat, dit alles van frituur de Punter. De meiden hadden een reden om hun billen na de zware rit op de tractor 's avonds door mij te laten masseren. We lagen in deze periode elke avond om negen uur in de bedstee. Ik begon mijn dag met koffie bij Smit. Hierna begon het zagen van het aangevoerde hout. We hadden afgesproken dat het hout gezaagd zou zijn voor we naar Lentas gingen. Alles kloven zou niet meer lukken.

Op donderdagmiddag kwam de Dominee langs, hij had me zien zagen. 'Peter, mijn vrouw en ik hebben een vraag voor Hilary. Zij wordt toch zo nu en dan uitgezonden voor Artsen Zonder Grenzen?'

'Dat klopt dominee.'

'Zou ze bereid zijn een lezing te geven over haar werk bij Artsen Zonder Grenzen bij ons in de pastorie?'

'Rond vijf uur zal ze hier terug zijn, dan kunt u het haar zelf vragen. Ik zie dat het bijna drie uur is en dus theetijd. Loopt u mee naar mevrouw Smit dominee?'

'Ja, dat kan ik wel doen. Weet je dat zij onze organist is Peter? Jullie moeten eens komen luisteren naar haar spel.'

'Heel diplomatiek gevraagd dominee, met andere woorden 'komen jullie ook naar de kerk?'

Ik voegde er dan ook maar diplomatiek aan toe: 'Hilary is Grieks Orthodox gedoopt in Engeland, Janna en ik zijn beiden Hervormd in Steenwijk en Ruinen.'

Na de thee hielp hij me nog met zagen en intussen praatten we nog wat. Hij vertelde dat hij na de HBS naar de Marine was gegaan als adelborst, maar na een jaar toch meer de roeping voelde voor wat hij nu deed.

Jans was keurig op tijd terug met zijn hulpjes die onder de groene strepen van het hout zaten in gezicht en handen.

Hilary wilde de lezing in de pastorie graag doen: 'Alleen zal ik wel naar de opslag van Fred moeten, daar liggen m'n dia’s. Ik zal het voor Pinksteren moeten doen, daarna gaan we naar mijn ouders op Kreta dominee.'

'Ik zal het aanstaande zondag na de kerkdienst aan de koffietafel vertellen, dan gaat het van mond tot mond.'

'Heeft u een projectiescherm dominee?'

'Ja, dat is er,' zei hij.

'A.s. zaterdag naar Amsterdam,' hoorde ik Janna zeggen, 'doen we gelijk een saunabezoek, onze lijven vragen er om.'

'Als mijn vrouw dit hoorde, zou ze vast mee willen,' zei de dominee.

'Dat mag hoor!' zeiden de meiden, 'om acht uur hier bij de auto zaterdagmorgen.'

'Ik ga het haar gelijk vertellen,' en weg fietste de dominee.

Nog geen tien minuten later was zijn vrouw er op de fiets in haar blauwe bonte schort.

'Fijn dat ik mee mag! Noemen jullie mij maar Alberdien. Wat moet ik meenemen zaterdag?'

'Wij hebben een abonnement op het totaalpakket,' zei Hilary, 'dan ligt alles voor je klaar. Als ik bij je thuis even mag bellen om een afspraak te boeken voor zaterdag, dan hoor je gelijk of we welkom zijn. Janna, om elf uur bij de sauna?' vroeg Hilary.

'En nu ga je achterop de fiets bij Alberdien en wegwezen,' zei ik.

Jans wilde de wagen met hout nog lossen voor 't donker: 'Is dit je laatste vracht Jans?'

'Nee,' zei hij, 'er liggen nog tien stammen. Maar een boer even verderop aan de weg richting Havelte vroeg of ik bij zijn boerderij twee oude beuken wil omhalen. We gaan dat begin komende week doen. Er mag geen wind staan. De boer helpt mee met zijn zoon en zijn knecht zodat de kans klein is dat ze op zijn woongedeelte vallen. Ik haal dit hout later in 't jaar wel op. Die grote stammen kloof ik daar met mijn kloofbeitels.'

'Hoeveel kuub schat je?' vroeg ik.

'Ongeveer zes kuub per boom, dus nog drie keer rijden,' zei Jans, 'aan het werk Deerne! Maak jij de ketting los, dan ga ik op de kraan.'

Janna deed haar werk als een volleerd bosarbeider. Tijdens het lossen van de laatste stammen was Hilary terug van Alberdien.

'Als we willen mogen we mee-eten in de pastorie. Het is hachee met piepers.'

Jans kon ook meekomen als hij wilde, nu, dat wilde hij wel.

'Dan ga ik haar helpen met het schillen van de aardappelen en doorgeven vier maal extra ongewassen werkvolk!' Hilary fietste lachend weg.

Volgende blog: Een turbulente avond na de hachee

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

We live the life we love! Deel 4 - Pasen 1986

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 4 - Pasen 1986

Op Goede Vrijdag meerde Jans Bokking rond koffietijd af, hij had zin in een praatje en bleef mee eten; Groningse rijsttafel.

Het gesprek ging uiteraard over waar we nu onze boodschappen zouden gaan doen. Hij ging naar Zwartsluis: 'Daar is ook nog een kleine kruidenier bij de sluis, hij is tevens parlevinker. Hij neemt vaak gerookte producten van mij af.'

Smit kon de tractor de komende dagen missen. Hij wilde graag tweede Paasdag na de koffie naar Darp rijden. Eén keer laden die dag en tegen het einde van de middag weer terug. Als wij hem dan zouden willen helpen.

'Zijn we dan om vier uur terug Jans?' was mijn vraag.

'Dan wordt het om acht uur op de tractor,' zei Jans, 'jullie kunnen op de wielkasten van tractor zitten. (Hij was vergeten erbij te zeggen: 'Neem iets voor onder je kont mee.')

Tweede Paasdag

Jans reed binnendoor over Klosse, Kolder en Bovenboer naar Darp. We kregen wel pijn in onze kont van het zitten in die stalen stoeltjes boven die wielkasten.

Bij thuiskomst onder het douchen zei Hilary: 'Je gaat vanavond na Schoterzijl Janna en mijn billen masseren Peter.'

'Wie doet die van mij?' vroeg ik.

'Domme vraag,' hoorde ik zeggen, 'je hebt hier geen keus. Je mag raden wiens handen het zijn en dat is het.'

Volgende blog: Hout en zo

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

We live the life we love! Deel 3 - Dientje wekt ons

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 3 - Dientje wekt ons

Het was dinsdag en het zal rond de klok van negen zijn geweest toen er voorzichtig op het luik werd getikt en gevraagd: 'Kom ik gelegen?'

'Hé, dat is Dientje!' hoorde ik zeggen.

Hilary: 'Ik laat je binnen Dientje, even geduld. Even m'n T-shirt opzoeken.'

'Doe rustig aan lui, zal ik alvast de luiken open doen?' gaf Dientje als antwoord.

Toen ze binnen was zei Janna: 'Je bent vroeg, toch geen ruzie om ons gehad met Harm?'

'Nee,' zei Dientje lachend.

'Je straalt helemaal,' zei Janna.

'Als het water kookt krijgen jullie koffie,' zei ik.

'Maar vertel Dientje,' zei Janna, 'wat bracht jou zo vroeg naar de hut?' 

'Luister,' zei Dientje, 'Harm wil niet weg uit Giethoorn, hij geniet hier in voorjaar, in de herfst en in de winter. Ik wil eigenlijk wel naar een bejaardenwoning met alles gelijkvloers, 't liefst in Steenwijk. Harm en ik hebben geen pensioen, we trekken van vadertje Drees. Harm zei altijd: 'De winkel is ons pensioen Dientje.' Toen hij gisteren thuis kwam heeft hij gelijk de makelaar gebeld of hij al wat van die mevrouw had gehoord die van onze winkel een delicatessenwinkel wil maken. De makelaar zou haar bellen en even later belde hij terug. Tweede Paasdag als we dat goed vonden, dan is haar man er ook bij. De makelaar heeft dan ook het voorlopig koopcontract bij zich voor de jachthut, ik ben zo blij dat je de hut aan Harm verkoopt Janna. Anders was hij vast niet meegegaan naar Steenwijk. Ik heb eigengebakken spritsen bij me voor bij de koffie Peter. Nogmaals wat ben ik blij!' zei Dientje, 'nu maar hopen dat die man het ook geschikt vindt voor delicatessen.'

'Zullen we tweede Paasdag 's avonds met ons vijven in Schoterzijl gaan eten Dientje? Peter trakteert uit zijn smokkelpotje,' zei Janna. 'Dan horen we ook hoe de man de winkel vond.'

Volgende week deel 4: Pasen 1986

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

We live the life we love! Deel 2 - Janna komt met een voorstel

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 2 - Janna komt met een voorstel

Zondag

De dag na aankomst en een week voor Pasen. Jans Bokking heeft vandaag groentesoep meegegeten. Hij had voor ons weer van alles meegebracht in zijn karbies.

Karbiesje

Hij wist wat we lekker vonden. Hij weer blij met de wilde Havanna’s. Toen hij naar huis punterde wist hij dat we hem zouden gaan helpen om zijn stookhout op te halen bij boeren in de omgeving van Darp. Hij had hun eiken hakhouten wallen uitgedund in de afgelopen winter. Het wachten was op Smit wanneer deze zijn tractor een paar dagen kon missen. Smit deelde ook mee in het hout.

'Een pracht van een man die Jans,' zeiden we terwijl we hem nakeken in z'n punter. 'Met zo weinig tevreden.'

‘Na de afwas wil ik graag een luisterend oor van jullie,' zei Janna.

Janna haar voorstel:

'Harm wil de jachthut van mij kopen als hij zijn huis met winkel verkocht heeft. Dit vroeg hij toen we in Meppel lagen met de feestdagen. Hier hebben we het al eens over gehad op de Zuiderzee, dus niks nieuws eigenlijk.

Ik zag het bord 'Te Koop' staan voor hun pad. Ik vind dat ik hem de jachthut maar moet gunnen. Als hij morgenmiddag komt vertel ik 't hem. Hij mag een prijs noemen, is deze naar m'n zin dan komt er een voorlopig koopcontract. Zijn jullie het ermee eens?

Maar dan, als de verkoop doorgaat van de jachthut

1. Stel ik voor dat we ons op Kreta vestigen, Pa en Ma Goldappel zijn ook tien jaar ouder geworden.
2. Hetzelfde geldt voor Jopie en Els. Jopie is intussen ook 65. Vragen we hen of we het restaurantje over zullen nemen? Mijn voorstel is dan huren. Peter achter de grill en wij in de bediening Hilary?
3. Peter kan de wintermaanden blijven varen, wij gaan mee als het kan.
4. Artsen Zonder Grenzen moet je gewoon blijven doen Hilary.
5. Greenpeace zouden we ook kunnen doen.

Gaan jullie erover nadenken, of zijn mijn maatjes impulsief?'

'Het laatste Janna, je kent ons, we doen het.'

'Dan laat ik Rob en Pia weten dat ze niet meer op ons hoeven te rekenen. Peter en ik zullen een postadres nemen in NL om geen AOW breuk op te lopen.

'Nu even een middagdutje in het hooi?' vroeg ik.

'Ik voel er wel voor zei Hilary, morgen kom ik je helpen bij het zagen en kloven van het brandhout dan kan Janna in alle rust met Harm praten.'

'Mooi,' zei Janna 'ik geef het vee nog even water en kruip dan tussen jullie in.'

Toen we maandagavond thuis kwamen met de 'Take-away' van de Chinees uit Steenwijk, was de tafel al gedekt met een kaarsje. Janna vertelde dat de winkel zes weken te koop stond. Er iedere week wel een bezoek was geweest. Bijvoorbeeld van een vrouw die er een delicatessenwinkel van wil maken. Alles blijft dan in de oude stijl. Deze had de voorkeur van Dientje. Harm wilde graag de jachthut. Zijn Dientje graag een bejaardenwoning in Steenwijk. Dan werd dit zijn plek om naartoe te kunnen als Steenwijk hem even te benauwd werd.

'Hij wilde meer betalen dan wat ik aan Smit betaald heb destijds. Zijn prijs vond ik goed. Ik heb ja gezegd, er wordt door zijn makelaar een voorlopig koopcontract opgesteld. De officiële overdracht kan pas plaatsvinden als de winkel verkocht is. Deze zomer blijft het dus nog van mij. Niet gek i.v.m. de verhuur, die centen kunnen we goed gebruiken.'

Volgende week deel 3: Dientje wekt ons

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

We live the life we love! Deel 1 - Even bijkomen

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 1 - Even bijkomen

Maart 1986, de week voor Pasen

Zeilpunter

Het is zaterdag in de laatste week voor Pasen.

Toen we Giethoorn binnenreden hadden we het gevoel dat Rob en Pia, evenals de Zuiderzee uit een ver verleden waren. De mini kreeg weer een plek in de schuur van Smit. Jans Bokking had de verbouwde punters klaargelegd. Hij had ze op verzoek van Janna verbouwd met een roef voor de overnachting en wel zo dat er mee gezeild kon worden op ruim water. Hij had de drie éénpersoons kooien tegen de huid van het schip iets smaller gemaakt, hierdoor was er meer zitruimte ontstaan dan op de door mij ingediende schets.

'Je zult celibatair moet leven tijdens de overnachtingen aan boord Peter,' was Jans z'n uitleg.

De meiden hadden het plan om er langere tochten mee te gaan doen. Jans en Janna zouden Hilary en mij het zeilen met een platbodem leren.

Pa Smit vond dat Jans zijn gewezen oude houten punters/bokken mooi had verbouwd. Zelf verhuurde hij nu metalen punters met buitenboordmotoren, de toeristen wilden niet meer punteren.

Smit vertelde: 'Nadat je belde heb ik elke dag de kachel even gestookt om de kou uit huis te verdrijven Janna, vanmorgen ook nog. De gasflessen met een nieuwe gasslang staan in de douche, evenals het kannetje met de lampolie. Ik zag de brandblusser staan, deze mag je wel vervangen Peter i.v.m. jullie verzekering. Zouden jullie de komende tijd zo lang het jongvee dat nog op stal staat willen verzorgen? Ik ga komende week de laatste aardappelen poten bij Blauwe Hand. Na Pasen mag het jongvee in de wei. Hierna kom ik de stal schoonmaken en laat dan de gierkelder leeghalen.'

'Wij gaan u helpen hoor!' hoorde ik de meiden zeggen.

'Dat gaat hij leuk vinden,' zei Ma Smit. 'Vanaf Pinksteren is de jachthut verhuurd, er zijn nog twee onverhuurde weken in juli, die twee weken komen ook nog wel vol, augustus is al vol geboekt. Harm en Dientje weten van jullie komst. Jans komt morgen na de kerkdienst langs met zijn karbies.'

'Laat hem weten dat hij mee kan eten,' zei Janna.

Weekendtassen met de pul melk tussen mijn benen. Hilary aan de punterstok, zo liet ik me door haar varen. Er was nog ruimte voor de boodschappen van Harm, als hij tenminste nog iets voor ons bewaard had nu zijn zaak ging sluiten.

Janna nam de kratten met linnengoed in haar boot, er was daar ook nog ruimte voor de kratjes bier.

'Als je van de week wilt komen zagen en kloven ben je welkom Peter,' zei Smit, 'ons stookhok raakt leeg.'

'Goed, je ziet me maandagmorgen,' en weg punterden de meiden.

'Net of ze hier zijn opgegroeid,' hoorde ik Ma Smit zeggen.

Dientje stond al op de steiger, ze nam de touwtjes aan. Harm stak z'n hand op van achter de toonbank.

'We hebben als gebruikelijk jullie eerste aanpak klaargezet toen we hoorden dat jullie onderweg waren,' zei Dientje. 'Voor jullie de laatste kratjes bier, evenals de wijn. Het stuk kaas is het dubbele als normaal. De verse vleeswaren zijn uitverkocht, daarom is er leverpastei en Smac uit blik als jullie dit zouden willen. De broden zijn onze laatste verse. Ook de ontbijtkoeken zijn hierna op.'

Harm vervolgde het gesprek: 'Dientje stelde voor om jullie onze kleine oude gasoven in breukleen te geven. Dan kunnen jullie zelf brood bakken. Dus als jullie dat willen, dan geven wij hem mee Peter.

'Als je meel en gist hebt dan graag Harm en misschien heb je ook nog cakemeel,' voegde ik eraan toe.

'Daar is nog genoeg van, alleen de gist is droge gist uit blik,' was Harm z'n antwoord.

'Hij gaat voor ons bakken,' hoorde ik zeggen.

‘Tjonge, ik heb met je van doen Peter,'zei Dientje.

'Ja Dientje, ik ben nu hun Hassan Ben Dadel,' was mijn antwoord.

Harm zette lachend de boodschappen bij ons in de boot.

‘Het meel en de oven breng ik maandagmiddag, de proviandkratten mogen jullie nu houden,' zei Harm. 'Maandagmorgen ga ik nog op zoek naar nieuwe bakblikken.’

Dientje duwde ons af met een fijn weekend: 'Goed dat jullie er weer zijn!'

Volgende week deel 2 - Janna komt met een voorstel.

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 6 - Naar Giethoorn

Deel 6 van 6

De jachthut

Onderweg naar Giethoorn, met Hilary aan het stuur, zat ik achterin wat te doezelen. Hadden we het erover dat het vreemd zou zijn een Giethoorn zonder Harm met zijn Dientje als kruidenier. Na Pasen zou de zaak dicht blijven. 

De supermarkt had hem verdrongen, we zouden er dan geen boodschappen meer kunnen doen.

'Nu verlang ik naar de geur van het vee dat daar nog op stal staat, net als vroeger thuis,' zei Janna. 'De warmte van de houtkachel en heerlijk in onze te grote t-shirts en de wollen sokken. Die heerlijke bedstee en voor we erin kruipen een stevig glas boerenjongens met een extra scheut brandewijn én een rumboon erbij. Heerlijk te worden gewekt door onze Hassan Ben Dadel voor de koffie met koek en voor z'n ontbijt van gebakken ei met spek.'

'Janna je wordt romantisch,' zei Hilary lachend.

'Dit gaat goed aanvoelen meiden.'

'Dan hoeven de t-shirts niet aan, wel de wollen sokken met omgeslagen boord, dit geeft jou de extra kik,' hoorde ik uit twee lachende monden.

'Je gaat bij Harm dan maar wat extra slagroom inslaan Peter, we zullen je op krachten houden.'

Ik gaf ze beiden alvast maar een rumboon, er waren er genoeg.

Meneer Jamin uit de Kerkstraat van Zandvoort had vanmorgen goede zaken met de meiden gedaan.

Het volgende bericht: Giethoorn - We live the life we love

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 5 - Geen vaste woon- of verblijfplaats

Deel 5 van 6

Haven Beverwijk

Half maart, de Zuiderzee werd weer overgedragen in Beverwijk.

Haar nieuwe lading: Uien en pootaardappelen voor Galway aan de Ierse westkust stonden klaar in de loods. Woutertje de 1^e stuurman kon de pallets gaan tellen.

Janna nam de bus naar Wijk aan Zee, ze had daar nog enkele dingen te regelen met Rob en Pia die daar een appartement hadden betrokken na hun vertrek uit De Druif.

Wijk aan Zee

Toen Janna zich weer bij ons voegde in de stationsrestauratie in Haarlem had ze de mini en onze post bij zich. Wijk aan Zee zou tijdelijk ons briefadres worden. Alleen nog even met onze paspoorten langs het gemeentehuis van Beverwijk om zo het instituut dat dé blauwe enveloppen verstuurt weer op hoogte van ons bestaan te brengen, zodat men ons weer om de jaarlijkse verplichte donatie kon vragen.

Onder een biertje vertelde ze dat Rob en Pia in gesprek waren met de familie Meijer over het Bell Hotel aan de Hogeweg in Zandvoort.

'Als we willen kunnen we er morgen met hen naartoe. Zij bellen dan Pa Meijer, die verblijft er nu. Gaan we doen hè kompanen, overnachten we vannacht in Haarlem. We worden dan getrakteerd op spareribs in eetcafé de Linde op de Botermarkt.'

'Doen we,' zei Hilary, 'nu we een zwervend bestaan gaan leiden is alles meegenomen.'

Zo werd er voor mij beslist, iets wat me eigenlijk best was bevallen in de afgelopen jaren.

'Dan ga ik kijken of ik nog een muntje in m'n zak heb voor de telefoon,' zei Janna. 'Zal ik zeven uur op de Botermarkt doorgeven? Als ik terug ben gaan we op zoek naar een hotel op loopafstand van de Botermarkt, ik stort me vanavond op de Kriek Lambic.'

Toen we de volgende ochtend stonden te wachten onder de watertoren op het parkeerterrein van Zandvoort wenkte Pa Meijer ons om binnen te komen.

'Ik heb de koffie klaar!'

Zijn eerste vraag was: 'Gaan jullie dit hotel runnen voor Rob en Pia?'

'Nee,' zei Janna zeer beslist, 'daar komt bij dat u het eerst aan hen zult moeten verkopen.'

Even later stapten Rob en Pia binnen met warme saucijzenbroodjes van Bakker Balk. Op zich geen slechte locatie voor een hotel dacht ik.

'Dit gaat een traditie worden als jullie van een reis of van zee terugkomen,' zei Pia.

Het hotel was degelijk maarrrrr... tijdelijk afgekeurd door de brandweer op de brandbeveiliging. Het mocht in deze staat niet meer open.

'Weet u welke eisen er gesteld worden?' vroeg Rob.

'Ja, die heb ik bij me,' zei Pa Meijer.

Rob z'n antwoord aan Pa Meijer was: 'Dus als deze kosten plus de goodwill van tafel zijn, mag u langskomen in uw oude strandpaviljoen. Met Pasen zijn we weer open. U krijgt dan een bod op het hotel.'

Onder de lunch in het pannenkoekenrestaurant in de Kerkstraat deed Rob ons een voorstel:

'Wanneer het Bell Hotel doorgaat, willen jullie dan het strandpaviljoen gaan doen? Jullie mogen dan in de flat in Wijk aan Zee wonen.'

'Nee,' zei Janna zeer beslist. 'We hebben totaal andere plannen die we nog wel verder zullen bespreken. Dat doen we in de jachthut waar we verblijven tot Pinksteren, daarna naar Lentas.'

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 4 - Op naar Meppel

Deel 4 van 6

Spoorbrug over de IJssel

Vrijdag 20 december

'Vrijdagochtend de ruimen keuren en na uw goedkeuring kunt u vertrekken. Als u zonder loods vanaf Lobith (Tolkamer) via de Gelderse IJssel naar Meppel vaart mag u daar op twee januari weer teeltaarde laden voor The Scilly’s.'

'U laat me geen keus, er zal alleen bij daglicht gevaren worden i.v.m. mijn onbekendheid met de draaitijden van de bruggen op de IJssel in de winter. Het laatste stuk Schokkerhaven - Zwartsluis - Meppel mag geen probleem zijn. Ik zal proberen in de loop van a.s. maandag in Meppel af te meren, als ik Zwartsluis passeer laat ik het u weten.'

'Tijdens Kerstdagen en met oud en nieuw ligt u voor de kant Kapitein.'

'Tevens achter Kaap Kont,' dacht ik, maar dit hield ik maar voor mezelf. 
'Vergeet niet de verbruikte brandstof Duisburg - Meppel te noteren, dit ontvang ik graag per telex. Fijne feestdagen.'

Toen ik aan boord vertelde dat een ieder bij aankomst in Meppel voor de feestdagen naar huis mocht, zeiden ze: 
'We mogen de actievoerders wel bedanken!'

Haven Meppel

Janna had bij de parlevinker in Deventer een witte overall gekocht. Uitleg gekregen over hoe de generator/CV ketel werkte en hoe ze moest ballasten. De 'meester' kwam pas een dag voor vertrek aan boord, evenals de tweede stuurman. Hilary wist de weg in de kombuis. Ik had het agentschap in Meppel gevraagd een huurauto te regelen om even naar Giethoorn te kunnen gaan om zo even bij onze Giethoornse kennissen langs te gaan.

De kerstinkopen werden bij kruidenier Harm gedaan, Dientje zijn vrouw vertelde dat mensen van de kerk op Oudejaarsdag oliebollen en appelflappen zouden bakken. Als we wilden zou ze onze bestelling wel afgeven, dat vonden we een goed idee. Men kon ze ophalen bij de pastorie op Oudejaarsdag na twaalf uur, dit deden we graag. De dominee wist wie we waren, hij en zijn vrouw wensten ons en goed Nieuwjaar, wij hen beiden ook.

Nieuwjaarsdag 1986

Op Nieuwjaarsdag kwamen onze kennissen uit Giethoorn voor de borrel op het Nieuwjaar naar de Zuiderzee toe.

Donderdag 2 januari

Begon het laden. Deze teeltaarde was afkomstig van een plaats nabij Schoonoord. Hilary stond in de kombuis. Janna liep tijdens de vaart een nachtwacht in de machinekamer van 02.00 tot 06.00 uur.

Zaterdag 4 januari

Rond de middag waren we beladen. Smit, Harm en Jans voeren mee naar Amsterdam, het was al een week - 10°C.

'Als het door blijft vriezen kan men volgende week schaatsen op de dorpsgracht, ik rijd alweer rond naar de hut om het vee te verzorgen,' zei Smit.

De Zuiderzee was op tijd weg uit Meppel, de smalste brugdoorvaart was 11.90 meter, onze breedte was 11.30 meter, met onze diepgang hadden we ook niet veel speling bij de drempels van de bruggen, ook niet bij de keersluis te Zwartsluis.

Half maart stapte de kapitein/eigenaar weer aan boord met een kok.

Keersluis in Zwartsluis

Vervolg: Geen vaste woon of verblijfplaats.

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg