GRUNO - even een tussendoortje

 

Deze Gruno is van 1930. Eigenaar Engel Beck (vader van dé  Piet Beck) en Hendrik Schuur.

Op dit schip heeft Piet Beck de latere Ome Piet gevaren als Stuurman.

Motor 120 pk Brons, 255 ton aan lading nam zij mee, call sign PELL.

In 1948 kreeg zij de naam Helen en voer voor een Rotterdams bevrachtingskantoor. Gesloopt in 1970 onder de naam Helen in Hendrik Ido Ambacht.

 

Deze Gruno is van 1955, eigendom van vier leden uit de familie Beck die in scheepvaartkringen de Rode Becks genoemd werden. Er was ook een Blauwe familie Beck met schepen. Maar beide families zaten wel tezamen in een kantoor aan de Westersingel waar dé  Ome Piet hoofd van de bevrachting was.

MS Gruno.

Motorvermogen 355 pk Brons, 610 ton laadvermogen, call sign PELH.

In 1979 had ze de naam Captain Mayoral, call EHTB. In 2004 is ze in handen van de scheepsslopers gevallen. De naam Gruno is later nooit meer gebruikt voor nieuwe schepen van de familie Beck.

Evenals de andere scheepsnamen die Rode Beck had. Alpha, Liberty, Gruno, Cadans, Tycha.

Misschien wel aardig om dit hierbij te vermelden; de bovengenoemde heer Piet Beck die aan de Kweekschool voor de Zeevaart in Amsterdam heeft gestudeerd, werd stuurmansleerling bij de Rotterdamse Lloyd. Maar door de malaise in de scheepvaart kwam hij rond 1935 op een oude schoener terecht als matroos door bemiddeling van caféhouder Brouwer aan de Vismarkt te Groningen. Toen er een stuurman nodig was op de eerste Gruno stapte hij daar aan boord.

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

 

 

 

Visserij

Zeillogger VL.92 "Balder"
Zijn huidige ligplaats is het Scheepvaartmuseum in Amsterdam
Op mijn profielfoto bovenaan sta ik voor de "Balder" in het museum.

 

 

Naamlijst en visnummer:

In 1814 werd in Vlaardingen de ‘Naamlijst der haringschepen ter haringvisscherij gaande’ ingevoerd. In de volksmond werd dit het rederijboekje genoemd. Deze naamlijst bevatte een nummer met een dubbel letterteken dat stond voor de plaats waar de schepen thuis hoorden. Voor Vlaardingen was dit toen VN. Tevens een opgave van de rederij, scheepsnaam, schippersnaam en stuurlieden.

 

In 1824 was er een naamlijst met visnummer voor:

AM = Amsterdam 

PS = Pernis

DP = De Rijp 

ZL = Zwartewaal

EN = Enkhuizen 

MHS = Middelharnis

 

In het Staatsblad nr. 76 van 21 juni 1881 stond dat er volgens wet bepaald was dat alle schuiten, schepen of boten in Nederland thuis behoren. De zeevisserij van welke aard dan ook uitoefenen hetzij op de Noordzee, hetzij op de Zuiderzee, een letterteken van de gemeente waar zij thuis hoorden plus een nummer moesten gaan dragen.

 

In mei 1882 was er in Den Haag een internationale bijeenkomst van de landen Nederland, België, Duitsland, Denemarken, Groot-Brittannië, Ierland en Frankrijk tot regeling van de politie op de visserij buiten de territoriale wateren. Hierbij werd bepaald dat elk schip verplicht was een naam te dragen met de haven van herkomst. Het moest in olieverf, wit op een zwarte achtergrond, de letters moesten een hoogte hebben van acht centimeter en een dikte van twaalf millimeter.

Het moest op een duidelijk zichtbare wijze worden geplaatst op een afstand van ongeveer acht à tien centimeter onder het potdeksel*. Verder werd er voorgeschreven dat letterteken en nummer stonden op al het visgereedschap behorende bij het schip.

 

In oktober 1882 waren er van 115 plaatsen lettertekens vastgesteld, enkele hiervan:

SCH = Scheveningen, MA = Maassluis, VL = Vlaardingen, ST = Stavoren, VD = Volendam, UK = Urk.

 

In 1911 vervielen de plaatselijke visserijregisters door invoering van een wet ingesteld door het Ministerie van Waterstaat, Handel en Nijverheid (1908). Alle vissersvaartuigen werden ingeschreven in een Centraal Visserijregister. Tot op de dag van vandaag zijn de toen voorgeschreven tekens en nummers, op een paar kleine wijzigingen na, gehandhaafd gebleven. Immers, elk schip waarbij het letterteken en nummer en/of de naam zichtbaar is kan onmiddellijk geïdentificeerd worden.

 

*potdeksel = de benaming uit de scheepvaart die gebruikt wordt voor de bovenste (binnen-)rand van de romp van een schip. Het potdeksel dekt bij houten schepen de koppen van de spanten af, maar wordt ook bij stalen schepen gebruikt.

 

 

De WR.130 van een kennis van ons: Jan Rotgans





Zie voor Jan Rotgans: http://www.janrotgans.com/

 

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg