NOSTALGIE met een FUTURE deel 8

Naar Giethoorn

van Maastricht, via Zwolle, Staphorst en Meppel

Dinsdag

Rond half tien zat alles in de auto’s, het hek ging open met ‘een goede reis en tot ziens’.

We zouden niet bij elkaar blijven rijden, de afspraak was: Koffie in het eerste wegrestaurant nabij Nijmegen, dan weten we hoe laat en waar we gaan lunchen.

‘Nabij Meppel moet ik de eigenaar bellen,’ zei Janna, ‘hij zou dan de kachel gaan aansteken.’

In Giethoorn maar de boodschappen doen voor de eerste aanpak, er is daar een kruidenierswinkel.

Rond de klok van drie reden we Giethoorn binnen en Smit Recreatie stond goed aangegeven. Via de pompenstraat moesten we naar binnen en riepen ‘volk’.

‘Kom verder,’ hoorden we van achter een gesloten deur waar Pa en Ma Smit zaten te wachten. De thee stond al te trekken.

Auto’s in de schuur, bagage in de punters. Janna en ik punterden, de anderen mochten rondkijken. Pa Smit was de leider van het konvooi, ook hij had een punter met punterboom, hij bracht ons eerst langs de kruidenier. Als hij vanavond had gemolken was er verse melk en als we dit wilden bracht hij het. We punterden het dorp uit richting de Boven Wijde, een grote plas. Er stond een lichte bries die van voren in kwam. De dames die op de bankjes zaten moesten de bagage op schoot nemen voor het geval er water over zou komen.

Na een klein uurtje lagen we afgemeerd, Pa Smit zei: ‘Ik zie dat er vaker is gepunterd.’

‘Ja,’ zei Janna, ‘ik kom uit Tuk en als jong meisje gingen we hier in de zomer naartoe en hij met schoolreis van de Landbouwschool uit Dwingeloo bij Camping Kroon.’

‘Ja, mijn vrouw maakte zich zorgen om in de winter met een punter met punterboom het water op te gaan, meestal wil men een buitenboordmotor.’

Het was behaaglijk in de hut. Het was de boerderij en later de jachthut geweest van opa, nu gebruikte hij het als winteropslag en het voorhuis voor gasten. Het land erachter was nu zijn weiland. We kregen uitleg over de olielamp, over de kachel en er waren ook kaarsen.

Hij vroeg ons de geiser alleen te gebruiken bij het douchen en de gasfles dicht te draaien na elk gebruik. Hij wees de douche in het klompenhok, tevens houthok.

‘Rond achten ben ik er met een pul melk!’ en weg punterde hij, de donkere avond in. Janna kreeg van ieder een zoen.

Hilary vroeg: ‘Is dit echt of is het een openluchtmuseum met figuranten?’

‘Als Pa Smit terugkomt vragen we hem of hij ons wil vertellen hoe Giethoorn is ontstaan, zonder tv en radio is een goed verhaal welkom.’

‘We zullen op de kachel moeten koken en ik zou graag eerst even alles willen afwassen,’ zei Els. 'Daarna maak ik koffie door een melitafilter, net als op de boot, alleen zie ik hier geen thermoskan.’

Bestek, koppen, borden, alles voor vier personen, evenals de stoelen aan tafel. De zithoek had eveneens vier zitplaatsen.

Ik hielp Els omdat zij eerst alles wilde afwassen en zette een ketel water op de kachel. We deden dit zonder afwaskwast in een afwasteiltje, de theedoek was schoon evenals de handdoeken en het beddengoed. Onder leiding van tante Jopie maakten de meiden de bedsteden op.

Proviand in de kast, wijn nabij de kachel, kleding op de plank in de bedstee. De kapstok was in het klompenhok.

‘Peter, die douche is vol als jij erin staat,’ zei tante Jopie, 'en nu moet ik naar de wc.’

Het was donker en dus ging ik haar voor met de stallantaarn, deze kon in het klompenhok blijven branden en was tevens doucheverlichting. Janna en Hilary maakten het brood klaar voor de avondmaaltijd, ik stak de kaarsen aan. De olielamp ging uit en het was behaaglijk knus in de hut. Later op de avond bracht Pa Smit de verse melk met wat extra bestek, een keukenstoel en een zorg (rookstoel) voor meneer plus een kussen. 

Hij wilde graag over Giethoorn vertellen: ‘Maar nu niet, mijn vrouw wordt ongerust als ik zo lang wegblijf in de winter.’ Zaterdagavond, dan zou hij zijn vrouw en schoonzuster meenemen, deze laatste had een heel mooi fotoalbum van Oud Giethoorn. Wel die afspraak stond. We ontkurkten de wijn en dronken die uit waterglazen.

Op een gegeven moment zei Els: 'Zullen we ons eerst maar gaan douchen, want anders komt het niet goed met ons.’

Het douchen lukte en we vonden een houten droogrek voor bij de kachel. Dat was wel nodig, het waren kleine handdoeken.

We zeiden allemaal: ‘Janna dit vergeten we nooit meer,’ en ik deed nog maar wat hout in de kachel. Els zorgde voor de wijn en Hilary sneed de kaas in blokjes. We vertelden deze avond om beurten ons levensverhaal. Het was fijn dat het kon zo bij kaarslicht en wijn.

Voor het ter bedstee gaan zei Els: ‘We hebben er vrienden bij gekregen hier aan de plas!’
‘Evenals wij!’ zei Janna.

Ik deed nog wat hout in de kachel, het was maar afwachten hoe de temperatuur de volgende ochtend in de kamer zou zijn.

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

   

Dan nog een extraatje voor de 'bootjesfreaks' of oude zeelui...

m.s. Olivier van Noort
Het was al een oudje in mijn jeugd.

De Olivier van Noort, genoemd naar de ontdekkingsreiziger Olivier van Noort (klik).

Gebouwd in 1952 voor Scheepvaartkantoor Liberg, speciaal ingericht voor vervoer van groente en fruit.

Werd in 1970 aangekocht door Viking & Co. van Maarten Moerman en omgedoopt tot Capricorn, Ouwemoer genoemd in scheepvaartkringen. Zijn zoon Jan kreeg natuurlijk automatisch de naam Jongemoer.

In 1972 werd zij Seaforth Trader onder Engelse vlag.

In 1985 in Israël gesloopt, haar laatste naam was Unity.