NOSTALGIE met een FUTURE deel 11

 

 

Bezoek

Zaterdag

Rond de middag ontwaakten we pas en men wilde wel koffie maar geen koek.

'Rond de klok van drie een pannenkoek dames?'

'Nee, schuif maar door naar morgen,' een ieder zat nog vol van de vorige avond.

'We nemen wel een broodje met een beker melk als we honger krijgen en laten we op tijd douchen, er is weer schoon ondergoed.'

'Net of wij altijd meerdere malen ons ondergoed dragen,' hoorde ik in koor.

'Soms dragen we niks,' hoorde ik Hilary zeggen.

Els was aan het douchen, ze gaf een brul: 'Het water word steenkoud!'

'Geen nood, even de gasfles verwisselen. Als er een volle staat hebben we geluk.'

Er stond een volle gasfles, gelukkig!

'De lege maar meegeven aan Smit vanavond.'

 

De familie was keurig op tijd, alleen was er klein probleempje, kopjes te weinig, maar er waren nog melkbekers. Even praten over koetjes en kalfjes. Men vond de Blokzijler brokken prima smaken. De familie Smit nam het gesprek over en we luisterden aandachtig. De schoonzus deed het in het Engels, zij was de dame van de VVV Giethoorn in de wintermaanden. Janna had haar daarover gesproken. Ver na twaalven keerden ze huiswaarts. Het was een geslaagde avond. Jans Bokking had kwaliteit onder de kurk. Het laatste restje Oude Jenever had Els ongemerkt in Smit z'n jas weten te stoppen.

'Dat vindt hij wel na het melken morgenvroeg.'

Hilary wilde nog even de plas op bij maanlicht, Janna liet de lamp op de punt uit. Het gras en riet waren alweer wit aan het worden.

 

 

 

 

Bij thuiskomst had groep Vlissingen de glazen gevuld. We gingen pas slapen toen het donker in hut was. Toen we in onze bedsteden kropen zei Hilary: 'Ik geniet hiervan,' en we kregen allebei een flinke tik op onze kont van haar.

'Kan het daar rustig zijn in de kinderhoek,' klonk het vanuit de andere bedstee. Ook zij kregen een tik op hun bips van haar.

'Zo te horen draagt men daar geen pendek,' zei Janna en het werd stil.

 

Zondagmiddag Luduvudu

Tegen enen uit bed, het was koud. Daar waar de zon niet was geweest lag een heel dun laagje ijs op het water. Kachel aan, koffie maken en deze serveren met koek. Het leek wel of we moe waren, we hadden toch vrij, wat gaf ons deze dufheid? Dinsdag terug? Nog maar eens koffie en de gesprekken kwamen op gang.

'Kom je thuis, ben je nog vrij en is het vakantiegevoel over. Luduvudu,' zei Janna.

Tante Jopie zei: 'Zullen we bij huren tot zaterdag de 25e?'

'We gaan het vragen aan Smit,' zei Janna.

Je zag een ieder opklaren, nog even door Giethoorn punteren, het was mooi weer.

'Halen wij de melk,' zei Janna, 'en vragen dan of we tot de 25e mogen bij huren.'

Het lukte om die dagen bij te huren. Bij thuiskomst hielp Els me met het beslag maken voor de pannenkoeken met spek.

Het werd een relax tijd van middagdutjes, punteren om en door Giethoorn, een bezoek aan Jans Bokking op z'n tijd.

De kruidenier mochten we Harm noemen en zijn vrouw Dientje.

 

 

De kruidenier

 

 

Op een dag dat ik naar Jans Bokking ging om gerookte vis te halen met een stuk gerookt spek, waren de dames naar de sauna gegaan in Wolvega. Deze avond voelde ik zachte vrouwenbenen onder het dekbed.  

 



  



Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

 

NOSTALGIE met een FUTURE deel 10 en de weerprofeet

 

 

Even op krachten komen
 

Donderdag

Na het ontbijt met de verse melk gingen de dames de boot in om te bellen en de was op te halen, dus door Giethoorn punteren. Ik had corvee dus kroop ik maar even terug in de bedstee, tenslotte was ik er altijd als eerste uit, zij mochten blijven liggen voor de koffie met koek.

Toen ze terugkwamen vonden ze mij nog in ruste.

'Ons mannetje gaat aan krachten inleveren,' zei Janna, 'morgen krijg je je houthakkerssteak, dan kom je weer op krachten.
Pa Smit gaf ons nog wat hout mee voor je, je mag het even weg stuwen, de kistjes staan al bij de deur. Maar kleed je eerst maar aan en maak lekker koffie voor die verkleumde dames van je.'

De dames gingen een dutje doen, ik ruimde het hout op, zag dat er wat eiken tussen zat wat goed zou zijn voor de laatste vulling voor de nacht. Ik ging de aardappelen schillen, maakte het witlof schoon. Els zou het witlof bereiden zonder oven.

Deze avond ging de kaars rond twaalf uur uit, de volgende dag wilde Janna, voor dat we naar Schoterzijl gingen, ons iets van de streek laten zien waar ze was opgegroeid.

Schoterzijl

Vrijdag

De punters bij Smit afgemeerd en gemeld dat we laat zouden terugkeren. Hij zou een lamp op de punt bevestigen en een pul melk in de bank zetten.

'Het is vrijdag, dan zijn er soms dronken lui op het water in de late avond. Opletten dus!' zei Smit. 'De schuur laat ik open, doe wel de deur dicht als je thuis komt. Een fijne dag en tot morgenavond.'

Els bestuurde de eend, ik gidste haar. Tante Jopie zat bij Janna en Hilary in de auto. Ik wist wel iets van de omgeving omdat wij, Pieter Waaning en Jan van Goor, mijn jeugdvrienden uit Ruinen, en ik er ook wel eens op mooie dagen rondfietsten. Soms even gingen punteren of zeilen met een punter.

We reden eerst naar Vollenhoven. Janna liet ons wat oude gebouwen zien met het verhaal er achter. Ook een bezoek aan de pottenbakkerij van Vollenhoven. Hierna naar Blokzijl aan de haven, koffie met Blokzijler Brok. Janna vertelde zo het een en ander over het stadje.

'Laten we naar Harrie Klinkert* gaan, hij heeft samen met zijn vrouw een specialiteitenzaak in voormalige bierbrouwerij De Zwaan in de Brouwerstraat. Zal ik hem vragen voor een streek verhaal onder zijn Blokzijls bier aan zijn keukentafel? Dit bier laat hij zelf brouwen in Nagel. Zij verkopen ook kaas van de boerderij. Zijn eigengemaakte harde worst, evenals zijn leverworst gaan jullie beslist proeven! Peter, loop jij naar binnen bij Bakker Joop Prins voor ‘De Brokken’ voor bij de koffie voor morgenavond?'

De tijd ging snel bij Harrie en zijn vrouw Joke. De auto’s werden voorgezet en in beide gingen een krat Blokzijls bier en de delicatessen. Van Blokzijl via Kuinre naar Schoterzijl.



Blokzijler brokken



Brouwerstraat in Blokzijl

We waren daar keurig op tijd. Even naar de sluiskolk lopen, deze lag in de oude zeedijk, de scheiding tussen het oude en het nieuwe land (Noordoostpolder). Hilary kon er niet bij dat wij Nederlanders dit gedaan hadden.

Het eten was voortreffelijk, het toetje deed Janna aan haar jeugd denken, een super sorbet. Bij ons ging de broekband los.
Bij vertrek kreeg Hilary van de familie Bos een ingelijste luchtfoto van Café Het Sluisje mee als aandenken aan deze avond.

Janna reed op de terugweg voor, terug over de Zeedijk via Ossenzijl. Het was een prachtige rit bij halve maan.

'Dan zal het ook mooi zijn als we terugvaren,' zei Els, 'Jopie vertelde me hoe jullie nog in het donker hebben genoten eergisteravond.'

Bij terugkomst op het eiland wilden de dames uit Vlissingen nog even een stukje verder punteren, Janna punterde hen bij maanlicht. Hilary zette de wijn op tafel, ik maakte de kachel nog even aan voor na het douchen. Er zat vorst in de lucht, het riet en gras waren al wit gevroren. De dames uit Vlissingen waren terug van het varen. Na onze douche zaten we nog even bij elkaar.

Els nam het woord: ‘Een prachtige dag en avond hebben jullie ons gegeven, we hebben genoten! We zouden dit ieder jaar kunnen doen. En nu wijn zonder kaarslicht de maan geeft zo'n prachtig schijnsel naar binnen.'

 

* In oktober 2015 is Harrie Klinkert overleden.

 

Zoals beloofd hieronder nog de weerprofeet.

Over de barometer en andere leuke en handige wetenswaardigheden betreffende het weer.



Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

 

 

 

Weerprofeet

 

De barometer

De barometer is een van de betrouwbaarste hulpmiddelen voor een weersvoorspelling.

- Als de luchtdruk gelijk blijft, blijft het weer bestendig. Elke grote verandering van de luchtdruk kondigt een verandering aan van de weersituatie.

- Als de luchtdruk langzaam maar gestaag stijgt, nadert er een hogedrukgebied en volgt er een periode van mooi weer.

- Als de luchtdruk langzaam maar gestaag daalt, nadert er een lagedrukgebied en volgt er een periode van slecht weer.

- Hoe sneller de luchtdruk daalt, hoe sneller het weer zal verslechteren.

De luchttemperatuur

Men moet in de gaten houden hoe de luchttemperatuur in de loop van de dag verandert. Verloopt ze regelmatig, dat wil zeggen stijgt ze van het minimum kort voor zonsopgang naar het maximum na de middag, dan betekent dat mooi weer.

- Als de temperatuur sterk daalt, betekent dat in de zomer slecht weer en in de winter mooi weer.

- Als de temperatuur sterk stijgt, betekent dat in de zomer mooi weer en in de winter slecht weer.

De wind

- Bij mooi bestendig weer zal de wind van de ochtend tot de middag toenemen en tegen de avond gaan liggen.

- Neemt de wind tegen de avond toe, dan dient men rekening te houden met veel wind en neerslag.

- Als aan de kust regelmatige land- en zeewind voorkomt, betekent dat mooi weer. Elke storing is verdacht en duidt op een verandering van het weer.

- Ook als de wind, die lang uit dezelfde richting waaide, begint te draaien, moeten wij rekening houden met slecht weer.

Wolken en hun trekrichting verschaffen ons veel informatie

De wolken geven de luchtstromingen aan die wij moeten kennen om de ontwikkeling van het weer te kunnen voorspellen. Hiervoor gelden de volgende regels:

- Elke afwijking van het dagelijks verloop van de bewolking, die in de namiddag het sterkst is en tegen de avond afneemt, is verdacht. Dus: toename van de bewolking tijdens de avond of vermindering van stapelwolken overdag is verdacht.

- Als de bewolking over het algemeen afneemt, komen wij onder invloed van een hogedrukgebied.

- Als de bewolking over het algemeen toeneemt, komen wij onder invloed van een lagedrukgebied.

 

Als wij ook naar de vorm en de hoogte van de wolken kijken, gelden de volgende regels:

 

- Enkele vlakke en lage stapelwolken aan een blauwe hemel, die tegen de avond verdwijnen, treden bij mooi, bestendig weer op. Een stratocumulus wolkendek duidt op kalm weer.

- Als men wolken in verscheidene lagen en op verschillende hoogten ziet, zal het weer veranderlijk blijven, waarschijnlijk zal het slechter worden.

- Wanordelijke cirruswolken hebben geen invloed op het weer.

- Maar als uit het westen snel toenemende (cirrus) wolken naderen, vooral als ze de vorm van windwolken (als glij-ijzers van een slede) hebben, duidt dat op een naderende depressie. Hoe sneller ze komen opzetten, hoe eerder het slechte weer invalt. Als de wolken zich dan verdichten tot grijze lagen (altostratus), waar doorheen de zon nog slechts wazig zichtbaar is, dan nadert een warmtefront en wordt regen verwacht.

- Als middelbare wolken alleen in afzonderlijke, losse banken als schapenwolkjes voorkomen, betekent dat goed weer.
- Wolkentorens die zich sterk uitbreiden, kondigen buien en onweer aan. Als zich rond de torens ʻkappenʼ van cirrostratus- wolken vormen, is dat een teken dat er onweer op komst is.

 

Van groot belang is ook de vochtigheidsgraad van de lucht

- Als na warme dagen sterke dauwvorming optreedt, betekent dat mooi weer.

- Als er geen dauw optreedt, is er regen op komst.

- Als ochtendmist wordt opgelost door de stijgende zon, wordt het weer goed.

- Als de mist niet optrekt, kan men regenachtig weer verwachten.

- Nevel kan een teken zijn dat het weer slechter wordt.

 

Andere verschijnselen

- Gloedvol avondrood betekent mooi weer, vurig morgenrood slecht weer.

- Een waterzon, ringen en kransen om zon en maan, sterk flonkerende sterren en lichtkringen duiden op slecht weer.

 

 

 

NOSTALGIE met een FUTURE deel 9

Het leven in de oude jachthut

Woensdag

Rond de klok van zevenen moest ik eruit, evenals de anderen. Het was fris in de kamer en buiten nog erger.
Kachel aanmaken en koffiezetten. De dames schoten na het buitengebeuren weer links en rechts de bedstee in. De kachel trok goed op het wilgenhout, na een half uur stond ik water op te schenken voor de koffie. Ik deed er een plak koek bij met boter, het laatste om de buiken op maat te houden voor de nieuw aangekochte broeken. Ik vulde de kachel bij en kroop ook weer terug. Toen we weer wakker werden was het al na elven, maar wat gaf het, we hadden toch vrij? Op het pompenstraatje ons even opfrissen. Er werd geen make-up gebruikt.

'Nog even en mijn benen zijn als schuurpapier!' zei Janna.

Wat waren we eigenlijk verwend met al het sanitair en de CV thuis.

Onder de koffie overleggen wie, wat, waar en hoe. We wilden zo min mogelijk Giethoorn uit. Proviand, wijn en een biertje was ook hier te verkrijgen bij de kruidenier, daar was ook de wasserette.

'Irish koffie gaat niet lukken,' zei Els.

Ik wierp mij op als kok en deed het met liefde. Kachel aanmaken, zorgen voor de ochtend koffie, de warme maaltijd simpel Hollandse pot, toetjes kant-en-klaar. Zaterdag pannenkoeken met spek. Er ging een gejuich op dat in Giethoorn te horen moet zijn geweest. Er lagen wat boeken voor ons en wat spelletjes. Janna ging met Hilary naar Steenwijk op zoek naar Engels leesplezier en vijf maal een kingsize T-shirt en warme sokken voor na het douchen, ook voor iedereen een badlaken. Tante Jopie, Els en ik namen de andere punter om naar de kruidenier te gaan. Bij de wasserette wilde men de was wel voor ons doen, deze zou morgen weer klaar liggen. De gekochte proviand deed de man van de winkel keurig in dichte kratten. Deze graag weer terugbezorgen.

Ook even bij de familie Smit langs om te vragen hoe vaak we verse melk konden kopen. Hij wilde die iedere dag wel komen brengen en gaf het ons maar gelijk.

'Weer een volle pul mee, dan ben ik vandaag vrij. Zaterdagavond komen we rond de klok van achten,' zei hij.

'Wat vinden jullie lekker na de koffie en onder het verhaal?' vroeg Els.

'Voor de dames boerenjongens op brandewijn en voor mij graag oude jenever uit het vat van Jans Bokking*,' waarbij hij de gracht af wees. 'De andere kant op dan waar wij vandaan kwamen, daar bij de oude punter werf. Hij woont in de oude schuur erachter. Zeg maar dat ik jullie gestuurd heb, want anders wil die oude botenbouwer het misschien niet meegeven of hij rekent teveel aan jullie.'

 

 

We waren mooi voor 't donker terug. Alles werd op z'n plaats gezet, het bier en de melk stonden koel in de waterput.

Tante Jopie schilde de aardappels, ik waste de boerenkool en braadde de ballen gehakt aan die Els had gemaakt.

'Koffie of een biertje?' vroeg ik toen we klaar waren.

'Doe het laatste maar,' werd er gezegd. Het was al na zessen en nog geen teken van mijn bedstee maatjes. De klok wees zeven uur aan, de stamppot was klaar. We gingen maar eens naar buiten, in de verte hoorden we wat aankomen en ik gaf maar een brul. Els ging met de stallantaarn de steiger op en er werd teruggeroepen. Even later pakten we de lijntjes aan en een doos.

'Hup naar binnen, de boerenpot wacht!'

Onder het eten vertelden ze waarom ze zo laat waren.

'Hilary vroeg me: 'Weet je hier een eethuis in een privésfeer Janna? Liever niet op de laatste dag als het aan mij ligt.'
'Dat zal moeilijk worden meid, het is buiten het seizoen,' zei ik.

De Gouden gids met telefoonboek moesten mij redden. Ik dacht aan Schoterzijl (Bantega) en vond ‘Café het Sluisje’. Hier gingen mijn ouders vaak met mij naar toe toen ik nog kind was, met mooi weer op de fiets voor een sorbet. Café gebeld en gevraagd of zij tijd hadden voor een praatje.

Hilary onderweg uitgelegd waar we heen gingen, nu maar hopen dat het zou lukken. We werden ontvangen in het café gelijk een huiskamer.

'Wat een plek!' zei Hilary en dat moest ik vertalen.

'Ja,' zei de vrouw, 'we vroegen ons al af, wie komt er nu naar Schoterzijl om deze tijd van het jaar. We zijn dicht tot Pasen, ook de Camping. De sluis draait mijn man alleen op verzoek.'
Ik vertelde wie ik bij mij had, waar we een weekje verbleven en wat haar liefste wens was.

Zij kijken elkaar eens aan en zeiden: 'Dat doen we voor haar! Vrijdag a.s. rond de klok van zessen. Morgenvroeg even bellen wat jullie willen eten. Dan gaat Willem het vlees halen en ik ben de kok. Het wordt eenvoudig karbonade of houthakkers steak met garnering.'

We kregen daarna nog een drankje.

De terugweg nam ik over de (oude) Zeedijk, dus dames en kok, daarom zijn we zo laat,' zei Janna, 'wat mag ik morgen doorgeven voor de vrijdagavond op de Sluis?'
 

'Nu is het douchetijd Peter, steek jij de geiser aan? Eens kijken of de T-shirts met de sokken de juiste avondkleding gaan worden.'

Toen een ieder weer fris in zijn stoel zat bij kaarslicht met een wijntje, vertelde ieder z'n toekomstplannen. Om twee uur deed ik voor het laatst hout op de kachel. Het droogrek werd ingeklapt, de badlakens waren droog, de kaars was bijna opgebrand. Nog even naar buiten kijken, ik zag een klein stukje maan over het water schijnen, schonk me nog maar eens in en bleef zitten genieten van het uitzicht. Even later zat tante Jopie er ook met een glas wijn te genieten van het uitzicht. Wat was het stil, we hoorden alleen het zachte ademen vanuit de bedsteden.

* Jans Bokking.

Bokking was de bijnaam van de familie van Jans' vader.

Ze hadden een scheepswerf waar de Gieterse Bok werd gebouwd, ze verhuurden deze ook.
Een vrachtpunter van 12.50 meter lengte.
Een platbodem, de grootste uit de punterlijn, deze werden geboomd voortbewogen.
 

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

 

 

p.s. Na het volgende deel (van de 15 delen) plaats ik hier als p.s.: De barometer als weerprofeet.



NOSTALGIE met een FUTURE deel 8

Naar Giethoorn

van Maastricht, via Zwolle, Staphorst en Meppel

Dinsdag

Rond half tien zat alles in de auto’s, het hek ging open met ‘een goede reis en tot ziens’.

We zouden niet bij elkaar blijven rijden, de afspraak was: Koffie in het eerste wegrestaurant nabij Nijmegen, dan weten we hoe laat en waar we gaan lunchen.

‘Nabij Meppel moet ik de eigenaar bellen,’ zei Janna, ‘hij zou dan de kachel gaan aansteken.’

In Giethoorn maar de boodschappen doen voor de eerste aanpak, er is daar een kruidenierswinkel.

Rond de klok van drie reden we Giethoorn binnen en Smit Recreatie stond goed aangegeven. Via de pompenstraat moesten we naar binnen en riepen ‘volk’.

‘Kom verder,’ hoorden we van achter een gesloten deur waar Pa en Ma Smit zaten te wachten. De thee stond al te trekken.

Auto’s in de schuur, bagage in de punters. Janna en ik punterden, de anderen mochten rondkijken. Pa Smit was de leider van het konvooi, ook hij had een punter met punterboom, hij bracht ons eerst langs de kruidenier. Als hij vanavond had gemolken was er verse melk en als we dit wilden bracht hij het. We punterden het dorp uit richting de Boven Wijde, een grote plas. Er stond een lichte bries die van voren in kwam. De dames die op de bankjes zaten moesten de bagage op schoot nemen voor het geval er water over zou komen.

Na een klein uurtje lagen we afgemeerd, Pa Smit zei: ‘Ik zie dat er vaker is gepunterd.’

‘Ja,’ zei Janna, ‘ik kom uit Tuk en als jong meisje gingen we hier in de zomer naartoe en hij met schoolreis van de Landbouwschool uit Dwingeloo bij Camping Kroon.’

‘Ja, mijn vrouw maakte zich zorgen om in de winter met een punter met punterboom het water op te gaan, meestal wil men een buitenboordmotor.’

Het was behaaglijk in de hut. Het was de boerderij en later de jachthut geweest van opa, nu gebruikte hij het als winteropslag en het voorhuis voor gasten. Het land erachter was nu zijn weiland. We kregen uitleg over de olielamp, over de kachel en er waren ook kaarsen.

Hij vroeg ons de geiser alleen te gebruiken bij het douchen en de gasfles dicht te draaien na elk gebruik. Hij wees de douche in het klompenhok, tevens houthok.

‘Rond achten ben ik er met een pul melk!’ en weg punterde hij, de donkere avond in. Janna kreeg van ieder een zoen.

Hilary vroeg: ‘Is dit echt of is het een openluchtmuseum met figuranten?’

‘Als Pa Smit terugkomt vragen we hem of hij ons wil vertellen hoe Giethoorn is ontstaan, zonder tv en radio is een goed verhaal welkom.’

‘We zullen op de kachel moeten koken en ik zou graag eerst even alles willen afwassen,’ zei Els. 'Daarna maak ik koffie door een melitafilter, net als op de boot, alleen zie ik hier geen thermoskan.’

Bestek, koppen, borden, alles voor vier personen, evenals de stoelen aan tafel. De zithoek had eveneens vier zitplaatsen.

Ik hielp Els omdat zij eerst alles wilde afwassen en zette een ketel water op de kachel. We deden dit zonder afwaskwast in een afwasteiltje, de theedoek was schoon evenals de handdoeken en het beddengoed. Onder leiding van tante Jopie maakten de meiden de bedsteden op.

Proviand in de kast, wijn nabij de kachel, kleding op de plank in de bedstee. De kapstok was in het klompenhok.

‘Peter, die douche is vol als jij erin staat,’ zei tante Jopie, 'en nu moet ik naar de wc.’

Het was donker en dus ging ik haar voor met de stallantaarn, deze kon in het klompenhok blijven branden en was tevens doucheverlichting. Janna en Hilary maakten het brood klaar voor de avondmaaltijd, ik stak de kaarsen aan. De olielamp ging uit en het was behaaglijk knus in de hut. Later op de avond bracht Pa Smit de verse melk met wat extra bestek, een keukenstoel en een zorg (rookstoel) voor meneer plus een kussen. 

Hij wilde graag over Giethoorn vertellen: ‘Maar nu niet, mijn vrouw wordt ongerust als ik zo lang wegblijf in de winter.’ Zaterdagavond, dan zou hij zijn vrouw en schoonzuster meenemen, deze laatste had een heel mooi fotoalbum van Oud Giethoorn. Wel die afspraak stond. We ontkurkten de wijn en dronken die uit waterglazen.

Op een gegeven moment zei Els: 'Zullen we ons eerst maar gaan douchen, want anders komt het niet goed met ons.’

Het douchen lukte en we vonden een houten droogrek voor bij de kachel. Dat was wel nodig, het waren kleine handdoeken.

We zeiden allemaal: ‘Janna dit vergeten we nooit meer,’ en ik deed nog maar wat hout in de kachel. Els zorgde voor de wijn en Hilary sneed de kaas in blokjes. We vertelden deze avond om beurten ons levensverhaal. Het was fijn dat het kon zo bij kaarslicht en wijn.

Voor het ter bedstee gaan zei Els: ‘We hebben er vrienden bij gekregen hier aan de plas!’
‘Evenals wij!’ zei Janna.

Ik deed nog wat hout in de kachel, het was maar afwachten hoe de temperatuur de volgende ochtend in de kamer zou zijn.

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

   

Dan nog een extraatje voor de 'bootjesfreaks' of oude zeelui...

m.s. Olivier van Noort
Het was al een oudje in mijn jeugd.

De Olivier van Noort, genoemd naar de ontdekkingsreiziger Olivier van Noort (klik).

Gebouwd in 1952 voor Scheepvaartkantoor Liberg, speciaal ingericht voor vervoer van groente en fruit.

Werd in 1970 aangekocht door Viking & Co. van Maarten Moerman en omgedoopt tot Capricorn, Ouwemoer genoemd in scheepvaartkringen. Zijn zoon Jan kreeg natuurlijk automatisch de naam Jongemoer.

In 1972 werd zij Seaforth Trader onder Engelse vlag.

In 1985 in Israël gesloopt, haar laatste naam was Unity.



NOSTALGIE met een FUTURE deel 7

Michiel de Ruyter die van zijn plek op de boulevard uitkijkt
naar de nieuwe schepen die zijn oude zeeën bevaren.

Donderdag de autorit Vlissingen – Maastricht 

via Antwerpen en Hasselt

De vaste zomerhulpen waren er met koffietijd, wij stonden ‘licht bepakt voor de reis’ zoals Hilary het noemde, de hulpen zwaaiden ons uit. De eend had er zin in, haar top was 80 km/u dus in Maastricht voor het donker. De Belgische Rijkswacht dacht daar anders over want even over de grens werden we aangehouden.

‘Uw papieren graag en waar gaat de reis heen met zo’n eendengang op de snelweg?’

‘Naar Antwerpen,’ zei tante Jopie, ze voelde nattigheid.

‘Als u er bij de eerste afslag naar Antwerpen afgaat mag u doorrijden. Op de snelweg met deze snelheid is levensgevaarlijk, vrachtwagens halen u in.’

‘U hebt gelijk brigadier,’ zei tante. We mochten verder, de brigadier had gelijk want werden we ingehaald dan zakte de snelheid tot 60 kilometer. De kaart werd erbij gehaald. Janna las de kaart. Om het uur even uit de auto en ruilen van plaats, af en toe achterin vond ik niet erg. Even na donker draaiden we het Vrijthof op, ik liep de B&B binnen om ons te melden. ‘Parkeren achterom,’ zei de eigenaar, ‘ik sta daar en doe het hek voor u open.’

Hij keek verbaasd: ‘Komt u allen uit de eend?!’

‘Zou er morgen nog een auto bij mogen?’ vroeg Janna. Dat was geen punt.

‘Neem uw bagage mee naar binnen, dan laat ik u de kamers zien. Ze bevinden zich op de 1^e etage. We hebben maar twee kamers, een voor- en een achterkamer. Het derde bed kan verplaatst worden. Beide kamers hebben een ruime natte cel.’

Els en tante Jopie hadden de eerste keus, wij kregen de kamer aan de voorzijde. Ik wilde wel even mijn ogen dicht doen, evenals tante Jopie.

‘Dan doen wij een rondje Vrijthof plein meiden,’ zei Els. ‘Daarna komen we ons opfrissen en horen dan graag hoe de bedden liggen. Jullie horen dan van ons waar we gaan eten, nog voorkeur voor smaak?’

De bedden lagen prima en de dames hadden voor deze avond een Argentijnse eethut gezien.

Janna ging Rob bellen waar we sliepen. Pia en hij hadden een B&B met de naam ‘Haas op het Vrijthof’ geboekt en zouden er de volgende middag rond de klok van vier uur arriveren voor het hen beloofde Limburgs tapbiertje.

Vrijdag

We hadden een rustdag. Er was een poffertjestent op het plein dus mijn lunch zat goed. De dames deden mee. Na de lunch liet Hilary een folder zien van een boottocht naar Luik. Op zondag was daar ‘La Batte’ vlooienmarkt, daar wilden ze graag naartoe. Het werd met algemene stemmen aangenomen en dus gingen ze het boeken. Voor Rob en Pia zouden ze een reservering nemen als het kon.

‘Dat wordt op tijd uit bed zondag, om tien uur op de boot. Er is daar zeker wel koffie met vlaai?’ zei ik.

‘Geen wonder dat Hilary is aangekomen, mijn broek gaat ook al strak zitten,’ zei Janna.

‘Hier is het ook uitverkoop zag ik. Jullie mogen wel wat uitzoeken op mijn kosten,’ en weg was Janna op zoek naar Hilary.

‘Daar krijg je spijt van,’ zei Els.

‘Laten we nog maar een biertje nemen tante Jopie,’ maar ze ging een dutje doen en we zouden haar roepen als Rob en Pia zich gemeld hadden.

  

B&B De Hofnar uit een oude brochure.

De dames waren geslaagd, beiden dezelfde broek. Rob en Pia waren mooi op tijd voor hun Limburgse tapbiertje, ze wilden graag mee naar Luik. Tevens brachten ze ons het goede nieuws dat de aannemer in de laatste week van januari met de verbouwing van het souterrain kon beginnen. Pia wist een goed eetcafé nabij het plein, daar wilde ze ons mee naartoe nemen. Ze wist uit ervaring dat de Irish coffee er goed was. Ze had daar zelf gewerkt, haar oude baas runde nog steeds de zaak.

Zaterdag

Pia en Rob gingen naar Pia haar ouders, die woonden even buiten Maastricht. Voor ons een 2^e  rustdag met een boottocht op de Maas. Voor Els en tante Jopie helemaal, zij zaten pas rond de middag aan de koffie met rijstevlaai.

‘Wat doen we vanavond? Bioscoopbezoek of theater met diner na afloop?' Het laatste had de voorkeur. De B&B eigenaar werd verwittigd geen ontbijt op zondag te serveren, hij mocht uitslapen.

‘Wel de wekker zetten voor morgenochtend, anders missen we de boot. Wie heeft er een wekker?’ De eigenaar van onze B&B had er een gelukkig en we waren gered.

Zondag

Het was een mooie boottocht naar Luik met haar vlooienmark ‘La Batte’. De dames uit Vlissingen namen ons mee uit eten deze avond, het werd weer het eetcafé waar Pia had gewerkt, de Irish coffee gaf de doorslag.

Impressie 'La Batte' in Luik.
Foto van Panoramio.

Maandag

Na het ontbijt en de koffie zei Pia: ‘Dit zouden we vaker moeten doen!’

Janna bracht Rob en Pia naar de trein.
Zij hadden wel aan Janna gevraagd: ‘Je komt toch wel terug naar De Druif?’
'En wat was je antwoord?' wilde Els weten.

‘Natuurlijk, mijn pyjama ligt daar nog!’

Rob zijn broer Bob had De Druif waargenomen tijdens hun afwezigheid.

‘Nu een algemene rondvraag dames, wat doen we morgen? Mijn voorstel Giethoorn, dus water met rust en stilte in oud Nederland.’

‘Het is daar stil,’ zei Janna, ‘dan zullen tante Jopie en Els daar ook wel mee naartoe willen.’

'Bij geen tegenstemmen naar de VVV en ik zou in Giethoorn de meest afgelegen B&B willen met twee punters. Er zou een kamer bij moeten zijn met drie bedden.’

‘Nu is het onze buurt om ondergoed en kleding bij te kopen,’ zeiden de dames uit Vlissingen.
‘Dus dan ga ik naar de VVV,’ zei Janna.
Toen Janna terug was met de boeking had zij een heel verhaal: ‘We zullen zelf ontbijt moeten maken en er is geen stroom, wel water. Verwarming door middel van een houtkachel. Voor een warme douche is er een geiser op gas uit flessen.
Twee bedsteden in één en dezelfde ruimte, tevens is dit de keuken met de zithoek.

+++++++++++

Dan even heel iets anders buiten dit vervolgverhaal om. 

Is mijn trouwe lezer uit Portugal de heer R.d.G.?

Zo ja, dan zou ik het erg leuk vinden een persoonlijk berichtje van je te krijgen. Je kunt me mailen via de rechterkolom.

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg