December 1970 - deel twee

Zondag vanuit een café in Caen Hilary gebeld en ja hoor, we mochten gebruik maken van het pension. Frits zou een auto voor ons bespreken vanaf de 24e.

‘Zeg Peter, Frits en Brenda zien graag dat jullie daar kerstavond doorbrengen, mijn ouders zijn er ook. Ze kijken er naar uit om je weer eens te zien.’

‘Wil jij Frits dan laten weten dat wij voor de wijn zorgen?’

Janna vroeg: ‘Weet jij wat we voor hen zullen kopen voor onder de kerstboom?’

‘Ja, voor Frits een fles whisky en een paar pakjes zware shag. Voor Hilary haar vader hetzelfde, alleen wordt de zware shag dan vervangen door Gauloises sigaretten, die zouden we hier kunnen kopen, evenals de wijn.’

‘En voor de dames?’

‘Ik had twee L’air du Temps in mijn koffer zitten voor jou en Hilary. Deze pakjes liggen nu tussen ons ondergoed in de lade onder onze kooi. Ik ga de Kapitein vragen om wat extra geld, dan kan jij morgen naar de stad om er twee flesjes bij te kopen met pakpapier, dan hebben de dames allemaal hetzelfde. Voor Ma doen we er dan nog een slof sigaretten bij. Voor Brenda koop je maar een leuke doos bonbons. Voor de kleine meid, tja zij is nu ruim een jaar oud, wel dat laat ik aan jou over. 

En doe voor mij maar een aantal harde worsten.’

Maandag de 21e waren we om 17.00 uur beladen met 700 ton aan draadrollen. Ladingpapieren getekend, uitgeklaard door de douane. De loods stapte om 19.00 uur aan boord en een uurtje later stapte hij in de sluis van Ouistreham weer van boord.

Hier vertrekt de Westmeep vanuit de sluis van Ouistreham.
Deze ansichtkaart stuurde ik destijds naar mijn moeder.

Afstand: Ouistreham - Dover                                                     130 mijl 12 uur varen.

               Dover           - West India & Poplar Docks                 170 mijl 16 uur varen.

Het weer was goed, er zat vorst in de lucht volgens Janna. ‘Ook sneeuw,’ zei ze, ‘ik voel het aan het litteken van mijn blindedarm.’

Op dinsdag de 22e om 00.00 nam ik de wacht over. Janna was even meegekomen naar de brug. De matroos van de wacht had koffie gemaakt en ik paste de nog te gane afstanden af, de stroom was ons goed gezind.

‘Wel Janna, tijdens het ontbijt maken morgenochtend zul je de White Cliffs of Dover zien door de patrijspoort van de kombuis.

The White Cliffs of Dover met op de achtergrond de haven van Dover.

In de monding van de Thames staan veel oude geschutstorens uit de Tweede Wereldoorlog. Ze deden dienst als luchtdoelgeschut. Deze zijn nu in meestal zeer vervallen staat. 

Op deze site (klik) staat de geschiedenis van de 'Togue Sand Tower' vanaf de bouw tot zijn ondergang. 

Wel lezen hoor! Ik ga jullie overhoren.

Toen ik om 12.00 uur de wacht weer overnam waren we Tongue Sand Tower aan het passeren. Via het Princes Channel naar de Sea Reach Nr. 1 boei (route 4).

‘Je roept mij bij passeren Gravesend.’ Dit waren de orders voor mijn wacht.

Weer andere geschutstorens, nl. de 'Shivering Sand Towers'.

‘Vraag aan Gravesend Radio of onze ligplaats vrij is als je bij boei nr. 1 bent. Ook diepgang en lengte schip doorgeven,’ zei de kapitein. Dit ging per VHF*.

Maar het zat tegen, onze losplaats was pas op woensdag de 23e in de namiddag vrij. We mochten ankeren bij Gravesend. Toen we geankerd waren meldde Frits zich op de VHF, hij werkte op de havensleepboten.

‘Piet, ik sta morgen in Poplar Docks om jullie trossen aan te nemen, tot dan!’

‘Dan geef ik je alvast wat spullen uit de bootsmanskist,’ zei ik, ‘en zou je ook een klein kerstboompje willen kopen met verlichting en versiering?’

Wordt vervolgd op donderdag 24 december...

* VHF = Very high frequentie tussen de 30 en 300 MHz wordt gebruikt bij communicatie kort bereik schip-schip 

  of schip–wal begeleiding.

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg