Dit
zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn
van de Zuiderzee
Deel
3 - Dientje wekt ons
Het was dinsdag en het zal rond de klok van negen zijn geweest toen er voorzichtig op het
luik werd getikt en gevraagd: 'Kom ik gelegen?'
'Hé,
dat is Dientje!' hoorde ik zeggen.
Hilary:
'Ik laat je binnen Dientje, even geduld. Even m'n T-shirt opzoeken.'
'Doe
rustig aan lui, zal ik alvast de luiken open doen?' gaf Dientje als
antwoord.
Toen
ze binnen was zei Janna: 'Je bent vroeg, toch geen ruzie om ons gehad
met Harm?'
'Nee,'
zei Dientje lachend.
'Je
straalt helemaal,' zei Janna.
'Als
het water kookt krijgen jullie koffie,' zei ik.
'Maar
vertel Dientje,' zei Janna, 'wat bracht jou zo vroeg naar de hut?'
'Luister,' zei Dientje, 'Harm wil niet weg uit Giethoorn, hij geniet
hier in voorjaar, in de herfst en in de winter. Ik wil eigenlijk wel
naar een bejaardenwoning met alles gelijkvloers, 't liefst in
Steenwijk. Harm en ik hebben geen pensioen, we trekken van vadertje
Drees. Harm zei altijd: 'De winkel is ons pensioen Dientje.' Toen hij
gisteren thuis kwam heeft hij gelijk de makelaar gebeld of hij al wat
van die mevrouw had gehoord die van onze winkel een
delicatessenwinkel wil maken. De makelaar zou haar bellen en even
later belde hij terug. Tweede Paasdag als we dat goed vonden, dan is
haar man er ook bij. De makelaar heeft dan ook het voorlopig
koopcontract bij zich voor de jachthut, ik ben zo blij dat je de hut
aan Harm verkoopt Janna. Anders was hij vast niet meegegaan naar
Steenwijk. Ik heb eigengebakken spritsen bij me voor bij de koffie
Peter. Nogmaals wat ben ik blij!' zei Dientje, 'nu maar hopen dat die
man het ook geschikt vindt voor delicatessen.'
'Zullen
we tweede Paasdag 's avonds met ons vijven in Schoterzijl gaan eten
Dientje? Peter trakteert uit zijn smokkelpotje,' zei Janna. 'Dan
horen we ook hoe de man de winkel vond.'
Volgende
week deel 4: Pasen
1986
Recht zo die gaat!
F.L..Woodleg
