Cornwall, met potje* Ingi naar Mousehole

Cornwall, een markant gedeelte van Engeland gelegen in het uiterste Zuidwesten, de streek in de teen van Engeland, een fantastisch mooi landschap. Een bezoek aan Land’s End, de uiterste punt van de teen, is zeer de moeite waard. Ik mocht een bezoek brengen met de ms Ingi. Hier staat het eerste en laatste huis van het Engelse continent en rondom heersen de elementen water en wind. De kleine oude vissersdorpen doen soms nog middeleeuws aan, vooral Mousehole (muizenhol), een oud piratennest. Met haar Pub de Fisherman’s Inn, alleen open van 19.00 uur tot 23.00 uur en goed voor een dubbele borrel of een pint lauwe Ale en zondags gesloten.

Land's End
foto Winnie Gloudemans

Het huidige Mousehole, niets veranderd in ruim 50 jaar

Mousehole was moeilijk of eigenlijk helemaal niet per vrachtauto bereikbaar, maar men wilde bouwmaterialen. Dit werd op de telex van Gruno bevrachting gelezen. De slagzin van “Gruno” was “Whatever the cargo, wherever the port, one of our coasters is bound to be the right sort” . Karel Verkooi had de Temar aangekocht van Temmo Kroeze en deze omgedoopt naar Ingi, de witte verf van de naam was nog nat toen ik aan het Steenenhoofd (toen nog deze oude spelling) aan boord stapte. Haar Panama vlag zag er ook nog nieuw uit, evenals de scheepvaart certivicering waar Karel mee doende was. Bouwjaar 1929, scheepslengte lengte 35 meter, 240 laadtonnen, diepgang 2.40 meter, 150 pk, 7.5 knoop. Drie bemanningsleden, de stuurman was ook voor de machinekamer, dit had hij ook bij de vorige eigenaar gedaan. De twee matrozen, die eveneens bij Kroeze aan boord waren, waren ook maar gebleven. Voor mij dus het kombuis werk in de haven voor de komende twee maanden. Dan even verlof tot het volgende potje zich aandiende. Een bevrachter van Gruno stapte bijna gelijk met mij aan boord met de mededeling: kapitein u gaat laden in Meppel, bouwmaterialen voor Mousehole. Verkooi zal je wel aanmonsteren. Je krijgt van ons nog informatie over de losplaats. Dat was niet veel, het kon op een lucifersdoosje: “Meren aan SB binnenkant breakwater (pier), alleen binnenkomen met pal hoogwater, de waterstand is dan 2.80, geen loods. Bunkeren en provianderen na de terugreis van Meppel hier aan het Steenenhoofd.

Temar, september 1972 gekapseisd nabij Sunk lichtschip
op een reis Vuren – Colchester.

Na 15 uur varen meerde de Ingi in Meppel af en werd de ladingslijst doorgenomen. Twee dagen voor het laden, 3 dagen op zee met mooi weer voor de 460 zeemijlen. Zo niet dan is er altijd wel een baai aan de Engelse Zuidkust om te schuilen. Het lossen zou worden gedaan door de ontvanger die, naar bleek, enkele visserlui bereid had gevonden de klus te klaren. De bemanning bediende de winches en vijf dagen later was het schip gelost. Wachten op hoogwater, dan de achterspring op de kop van de pier, hierna zeer langzaam op de hoofdmotor achteruit de haven uit. Een groet met de scheepsfluit en op naar het haventje van Par om China klei (Kaolien) voor Gouda te laden. Na het lossen van de klei stond er een lading teeltaarde in big bags voor Saint Peter Port op Guernsey, losplaats Albion Hotel. Hierna naar Roscoff – Bretagne, zakken uien op pallets voor London tot voorbij de Tower Bridge, losplaats Billingsgate Market. Dit was het mooie van op deze Potjes te varen, weinig dagen op zee. Veel in kleine havens met een Pub voor de pint en een 'Fish and Chips' om de hoek.

* Potje = kleine coaster

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg

De Hermandad van de Nederlandse vaarwateren – deel 2

 

Patrouillevaartuig waterpolitie t.h.v. de Scheierstoren

De Waterpolitie is verantwoordelijk voor opsporing, toezicht en handhaving op de hoofdvaarwegen en de grote water- oppervlakken in Nederland. Tevens controleren zij aan boord het alcoholgebruik van de schippers in de beroeps- en pleziervaart. Daarnaast kijkt men ook of de juiste vaarbevoegdheid met het juiste aantal bemanningsleden aan boord zijn.

De teams van zowel Zeevaartpolitie als Waterpolitie zijn een bijzondere groep mannen en vrouwen die voornamelijk voortkomen uit de zeevaart, binnenvaart, marine en visserij. Hoewel het politiemensen zijn, blijven het toch altijd varensgezellen van het beste soort. Ze voelen zich dan ook niet verwant met de gewone politieagent. Nadat het schip is uitgeklaard varen zij nog een stukje mee en zwaaiden ons een laatste groet. Voor ons waren zij het laatste contact met Holland.

Waterpolitie tijden Plaspop.
Foto uit de Nieuwe Meerbode van Aalsmeer.

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg

De Hermandad van de Nederlandse vaarwateren – deel 1

Rotterdam heeft zijn bureau rivierpolitie aan de Sint Jobsweg (Parkhaven) opgericht in augustus 1895 op verzoek van de cargadoors. Dit door de vele klachten van diefstallen uit de pakhuizen. In het jaar 2000 veranderde de naam van Rivierpolitie in Zeehavenpolitie, een onderdeel van de Nationale Politie. Hun werkgebied is vanaf de Brienenoordbrug tot Hoek van Holland/ Maasvlakte. Ze zijn zeer actief in de haven en werken nauw samen met de douane in het opsporen van de narcotica transporten die per schip worden aangevoerd. Daarnaast andere havencriminaliteit, milieuhandhaving, nautisch toezicht en grensbewaking (aan boord). De informatie van de binnenkomende zeeschepen, de maritieme wereld van de scheeps- bewegingen in de Rotterdamse haven, krijgen zij via Dirkzwager Maassluis (1872), thans de ‘Koninklijke Dirkzwager’. Zij zijn de ogen en oren van het havenverkeer.

De zeehavenpolitie voert de grensbewaking uit door aan boord van een zeeschip te gaan wanneer deze op zijn los-/laadplaats ligt of op de boeien is gemeerd met behulp van de roeiers, dit zijn de mannen die de trossen aannemen. Eenmaal gemeerd vragen zij aan de kapitein een bemanningslijst met de namen en paspoortnummers om te kijken of er geen verdachte personen bij zijn. Hierna mag de bemanning de wal op om het geld te laten rollen, want daarom is het rond gemaakt.

In mijn matrozen tijd was het stapgebied voor de zeeman het Stieltjesplein, vooral Café Rijn & Zeevaart, met in haar kielzog Café De Coaster waar het pils ijskoud geserveerd werd en met mooie Rotterdamse stukken aan en achter de bar die Parfait d‘amour dronken. Muziek van Freddy Quinn die ‘Heimatlos’ zong, afgewisseld door Ciska Peters met haar ‘Zeeman, jij moet varen’. Dan was er nog Eddy Christiani, gekscherend ook wel Eddy Fietsband genoemd, met zijn ‘Oude Zeeman’, dan kwamen de tranen. Dit alles kwam toendertijd uit een Wurlitzer jukebox . Of je ging naar de Kaap met zijn roodverlichte vensters. Je ging zo’n gezellige verlichte kamer binnen waar een joekel van een vrouw naast een schemerlampje een paar sokken zat te breien en je zei schuchter hoeveel.

Vlissingen, Borsele, Terneuzen en Moerdijk hebben sinds juli 2023 ook een eigen Zeehavenpolitie. Hoofdbureau aan de Piet Heinkade te Vlissingen. Zij hebben in hun korte bestaan al zo’n vijftig uithalers opgepakt – 12.000 kilo cocaïne.

Patrouillevaartuig Zeehavenpolitie t.h.v. de Veerhaven

Tot deel 2!

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg

Een doorstart van F.L. Woodleg

Door een gevoel van een niet te bepalen soberheid van Captain F.L. Woodleg na terugkomst uit Zweden (2018) en na hierna met Gon in Nederland nog drie keer verkast te zijn, werd het in september 2023 dan uiteindelijk een plek aan de Schelde met de ‘Put van Terneuzen’ als voortuin. Hier werden tot voor zo’n 25 jaar geleden schepen opgelost: d.w.z. dat hun bulk lading in lichters werd gedaan tot het schip voor het Kanaal Gent-Terneuzen de juiste diepgang had. Het kanaal is de afgelopen jaren op een diepgang gebaggerd van 16-18 meter. Met de nieuwe, in aanbouw zijnde zeesluis van Terneuzen, die naar verwachting eind 2024 gereed zal zijn, gaan er dan schepen met een diepgang van 18 meter zo het kanaal op. Nu lost men nog op in de wateren van Everdingen onder de rook van Borssele.

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg