We live the life we love! Deel 3 - Dientje wekt ons

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 3 - Dientje wekt ons

Het was dinsdag en het zal rond de klok van negen zijn geweest toen er voorzichtig op het luik werd getikt en gevraagd: 'Kom ik gelegen?'

'Hé, dat is Dientje!' hoorde ik zeggen.

Hilary: 'Ik laat je binnen Dientje, even geduld. Even m'n T-shirt opzoeken.'

'Doe rustig aan lui, zal ik alvast de luiken open doen?' gaf Dientje als antwoord.

Toen ze binnen was zei Janna: 'Je bent vroeg, toch geen ruzie om ons gehad met Harm?'

'Nee,' zei Dientje lachend.

'Je straalt helemaal,' zei Janna.

'Als het water kookt krijgen jullie koffie,' zei ik.

'Maar vertel Dientje,' zei Janna, 'wat bracht jou zo vroeg naar de hut?' 

'Luister,' zei Dientje, 'Harm wil niet weg uit Giethoorn, hij geniet hier in voorjaar, in de herfst en in de winter. Ik wil eigenlijk wel naar een bejaardenwoning met alles gelijkvloers, 't liefst in Steenwijk. Harm en ik hebben geen pensioen, we trekken van vadertje Drees. Harm zei altijd: 'De winkel is ons pensioen Dientje.' Toen hij gisteren thuis kwam heeft hij gelijk de makelaar gebeld of hij al wat van die mevrouw had gehoord die van onze winkel een delicatessenwinkel wil maken. De makelaar zou haar bellen en even later belde hij terug. Tweede Paasdag als we dat goed vonden, dan is haar man er ook bij. De makelaar heeft dan ook het voorlopig koopcontract bij zich voor de jachthut, ik ben zo blij dat je de hut aan Harm verkoopt Janna. Anders was hij vast niet meegegaan naar Steenwijk. Ik heb eigengebakken spritsen bij me voor bij de koffie Peter. Nogmaals wat ben ik blij!' zei Dientje, 'nu maar hopen dat die man het ook geschikt vindt voor delicatessen.'

'Zullen we tweede Paasdag 's avonds met ons vijven in Schoterzijl gaan eten Dientje? Peter trakteert uit zijn smokkelpotje,' zei Janna. 'Dan horen we ook hoe de man de winkel vond.'

Volgende week deel 4: Pasen 1986

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

We live the life we love! Deel 2 - Janna komt met een voorstel

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 2 - Janna komt met een voorstel

Zondag

De dag na aankomst en een week voor Pasen. Jans Bokking heeft vandaag groentesoep meegegeten. Hij had voor ons weer van alles meegebracht in zijn karbies.

Karbiesje

Hij wist wat we lekker vonden. Hij weer blij met de wilde Havanna’s. Toen hij naar huis punterde wist hij dat we hem zouden gaan helpen om zijn stookhout op te halen bij boeren in de omgeving van Darp. Hij had hun eiken hakhouten wallen uitgedund in de afgelopen winter. Het wachten was op Smit wanneer deze zijn tractor een paar dagen kon missen. Smit deelde ook mee in het hout.

'Een pracht van een man die Jans,' zeiden we terwijl we hem nakeken in z'n punter. 'Met zo weinig tevreden.'

‘Na de afwas wil ik graag een luisterend oor van jullie,' zei Janna.

Janna haar voorstel:

'Harm wil de jachthut van mij kopen als hij zijn huis met winkel verkocht heeft. Dit vroeg hij toen we in Meppel lagen met de feestdagen. Hier hebben we het al eens over gehad op de Zuiderzee, dus niks nieuws eigenlijk.

Ik zag het bord 'Te Koop' staan voor hun pad. Ik vind dat ik hem de jachthut maar moet gunnen. Als hij morgenmiddag komt vertel ik 't hem. Hij mag een prijs noemen, is deze naar m'n zin dan komt er een voorlopig koopcontract. Zijn jullie het ermee eens?

Maar dan, als de verkoop doorgaat van de jachthut

1. Stel ik voor dat we ons op Kreta vestigen, Pa en Ma Goldappel zijn ook tien jaar ouder geworden.
2. Hetzelfde geldt voor Jopie en Els. Jopie is intussen ook 65. Vragen we hen of we het restaurantje over zullen nemen? Mijn voorstel is dan huren. Peter achter de grill en wij in de bediening Hilary?
3. Peter kan de wintermaanden blijven varen, wij gaan mee als het kan.
4. Artsen Zonder Grenzen moet je gewoon blijven doen Hilary.
5. Greenpeace zouden we ook kunnen doen.

Gaan jullie erover nadenken, of zijn mijn maatjes impulsief?'

'Het laatste Janna, je kent ons, we doen het.'

'Dan laat ik Rob en Pia weten dat ze niet meer op ons hoeven te rekenen. Peter en ik zullen een postadres nemen in NL om geen AOW breuk op te lopen.

'Nu even een middagdutje in het hooi?' vroeg ik.

'Ik voel er wel voor zei Hilary, morgen kom ik je helpen bij het zagen en kloven van het brandhout dan kan Janna in alle rust met Harm praten.'

'Mooi,' zei Janna 'ik geef het vee nog even water en kruip dan tussen jullie in.'

Toen we maandagavond thuis kwamen met de 'Take-away' van de Chinees uit Steenwijk, was de tafel al gedekt met een kaarsje. Janna vertelde dat de winkel zes weken te koop stond. Er iedere week wel een bezoek was geweest. Bijvoorbeeld van een vrouw die er een delicatessenwinkel van wil maken. Alles blijft dan in de oude stijl. Deze had de voorkeur van Dientje. Harm wilde graag de jachthut. Zijn Dientje graag een bejaardenwoning in Steenwijk. Dan werd dit zijn plek om naartoe te kunnen als Steenwijk hem even te benauwd werd.

'Hij wilde meer betalen dan wat ik aan Smit betaald heb destijds. Zijn prijs vond ik goed. Ik heb ja gezegd, er wordt door zijn makelaar een voorlopig koopcontract opgesteld. De officiële overdracht kan pas plaatsvinden als de winkel verkocht is. Deze zomer blijft het dus nog van mij. Niet gek i.v.m. de verhuur, die centen kunnen we goed gebruiken.'

Volgende week deel 3: Dientje wekt ons

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

We live the life we love! Deel 1 - Even bijkomen

Dit zijn losse verhalen uit het voorjaar van 1986 na afgemonsterd te zijn van de Zuiderzee

Deel 1 - Even bijkomen

Maart 1986, de week voor Pasen

Zeilpunter

Het is zaterdag in de laatste week voor Pasen.

Toen we Giethoorn binnenreden hadden we het gevoel dat Rob en Pia, evenals de Zuiderzee uit een ver verleden waren. De mini kreeg weer een plek in de schuur van Smit. Jans Bokking had de verbouwde punters klaargelegd. Hij had ze op verzoek van Janna verbouwd met een roef voor de overnachting en wel zo dat er mee gezeild kon worden op ruim water. Hij had de drie éénpersoons kooien tegen de huid van het schip iets smaller gemaakt, hierdoor was er meer zitruimte ontstaan dan op de door mij ingediende schets.

'Je zult celibatair moet leven tijdens de overnachtingen aan boord Peter,' was Jans z'n uitleg.

De meiden hadden het plan om er langere tochten mee te gaan doen. Jans en Janna zouden Hilary en mij het zeilen met een platbodem leren.

Pa Smit vond dat Jans zijn gewezen oude houten punters/bokken mooi had verbouwd. Zelf verhuurde hij nu metalen punters met buitenboordmotoren, de toeristen wilden niet meer punteren.

Smit vertelde: 'Nadat je belde heb ik elke dag de kachel even gestookt om de kou uit huis te verdrijven Janna, vanmorgen ook nog. De gasflessen met een nieuwe gasslang staan in de douche, evenals het kannetje met de lampolie. Ik zag de brandblusser staan, deze mag je wel vervangen Peter i.v.m. jullie verzekering. Zouden jullie de komende tijd zo lang het jongvee dat nog op stal staat willen verzorgen? Ik ga komende week de laatste aardappelen poten bij Blauwe Hand. Na Pasen mag het jongvee in de wei. Hierna kom ik de stal schoonmaken en laat dan de gierkelder leeghalen.'

'Wij gaan u helpen hoor!' hoorde ik de meiden zeggen.

'Dat gaat hij leuk vinden,' zei Ma Smit. 'Vanaf Pinksteren is de jachthut verhuurd, er zijn nog twee onverhuurde weken in juli, die twee weken komen ook nog wel vol, augustus is al vol geboekt. Harm en Dientje weten van jullie komst. Jans komt morgen na de kerkdienst langs met zijn karbies.'

'Laat hem weten dat hij mee kan eten,' zei Janna.

Weekendtassen met de pul melk tussen mijn benen. Hilary aan de punterstok, zo liet ik me door haar varen. Er was nog ruimte voor de boodschappen van Harm, als hij tenminste nog iets voor ons bewaard had nu zijn zaak ging sluiten.

Janna nam de kratten met linnengoed in haar boot, er was daar ook nog ruimte voor de kratjes bier.

'Als je van de week wilt komen zagen en kloven ben je welkom Peter,' zei Smit, 'ons stookhok raakt leeg.'

'Goed, je ziet me maandagmorgen,' en weg punterden de meiden.

'Net of ze hier zijn opgegroeid,' hoorde ik Ma Smit zeggen.

Dientje stond al op de steiger, ze nam de touwtjes aan. Harm stak z'n hand op van achter de toonbank.

'We hebben als gebruikelijk jullie eerste aanpak klaargezet toen we hoorden dat jullie onderweg waren,' zei Dientje. 'Voor jullie de laatste kratjes bier, evenals de wijn. Het stuk kaas is het dubbele als normaal. De verse vleeswaren zijn uitverkocht, daarom is er leverpastei en Smac uit blik als jullie dit zouden willen. De broden zijn onze laatste verse. Ook de ontbijtkoeken zijn hierna op.'

Harm vervolgde het gesprek: 'Dientje stelde voor om jullie onze kleine oude gasoven in breukleen te geven. Dan kunnen jullie zelf brood bakken. Dus als jullie dat willen, dan geven wij hem mee Peter.

'Als je meel en gist hebt dan graag Harm en misschien heb je ook nog cakemeel,' voegde ik eraan toe.

'Daar is nog genoeg van, alleen de gist is droge gist uit blik,' was Harm z'n antwoord.

'Hij gaat voor ons bakken,' hoorde ik zeggen.

‘Tjonge, ik heb met je van doen Peter,'zei Dientje.

'Ja Dientje, ik ben nu hun Hassan Ben Dadel,' was mijn antwoord.

Harm zette lachend de boodschappen bij ons in de boot.

‘Het meel en de oven breng ik maandagmiddag, de proviandkratten mogen jullie nu houden,' zei Harm. 'Maandagmorgen ga ik nog op zoek naar nieuwe bakblikken.’

Dientje duwde ons af met een fijn weekend: 'Goed dat jullie er weer zijn!'

Volgende week deel 2 - Janna komt met een voorstel.

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 6 - Naar Giethoorn

Deel 6 van 6

De jachthut

Onderweg naar Giethoorn, met Hilary aan het stuur, zat ik achterin wat te doezelen. Hadden we het erover dat het vreemd zou zijn een Giethoorn zonder Harm met zijn Dientje als kruidenier. Na Pasen zou de zaak dicht blijven. 

De supermarkt had hem verdrongen, we zouden er dan geen boodschappen meer kunnen doen.

'Nu verlang ik naar de geur van het vee dat daar nog op stal staat, net als vroeger thuis,' zei Janna. 'De warmte van de houtkachel en heerlijk in onze te grote t-shirts en de wollen sokken. Die heerlijke bedstee en voor we erin kruipen een stevig glas boerenjongens met een extra scheut brandewijn én een rumboon erbij. Heerlijk te worden gewekt door onze Hassan Ben Dadel voor de koffie met koek en voor z'n ontbijt van gebakken ei met spek.'

'Janna je wordt romantisch,' zei Hilary lachend.

'Dit gaat goed aanvoelen meiden.'

'Dan hoeven de t-shirts niet aan, wel de wollen sokken met omgeslagen boord, dit geeft jou de extra kik,' hoorde ik uit twee lachende monden.

'Je gaat bij Harm dan maar wat extra slagroom inslaan Peter, we zullen je op krachten houden.'

Ik gaf ze beiden alvast maar een rumboon, er waren er genoeg.

Meneer Jamin uit de Kerkstraat van Zandvoort had vanmorgen goede zaken met de meiden gedaan.

Het volgende bericht: Giethoorn - We live the life we love

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg

Onze tijd op de MS Zuiderzee 1985–1986 deel 5 - Geen vaste woon- of verblijfplaats

Deel 5 van 6

Haven Beverwijk

Half maart, de Zuiderzee werd weer overgedragen in Beverwijk.

Haar nieuwe lading: Uien en pootaardappelen voor Galway aan de Ierse westkust stonden klaar in de loods. Woutertje de 1^e stuurman kon de pallets gaan tellen.

Janna nam de bus naar Wijk aan Zee, ze had daar nog enkele dingen te regelen met Rob en Pia die daar een appartement hadden betrokken na hun vertrek uit De Druif.

Wijk aan Zee

Toen Janna zich weer bij ons voegde in de stationsrestauratie in Haarlem had ze de mini en onze post bij zich. Wijk aan Zee zou tijdelijk ons briefadres worden. Alleen nog even met onze paspoorten langs het gemeentehuis van Beverwijk om zo het instituut dat dé blauwe enveloppen verstuurt weer op hoogte van ons bestaan te brengen, zodat men ons weer om de jaarlijkse verplichte donatie kon vragen.

Onder een biertje vertelde ze dat Rob en Pia in gesprek waren met de familie Meijer over het Bell Hotel aan de Hogeweg in Zandvoort.

'Als we willen kunnen we er morgen met hen naartoe. Zij bellen dan Pa Meijer, die verblijft er nu. Gaan we doen hè kompanen, overnachten we vannacht in Haarlem. We worden dan getrakteerd op spareribs in eetcafé de Linde op de Botermarkt.'

'Doen we,' zei Hilary, 'nu we een zwervend bestaan gaan leiden is alles meegenomen.'

Zo werd er voor mij beslist, iets wat me eigenlijk best was bevallen in de afgelopen jaren.

'Dan ga ik kijken of ik nog een muntje in m'n zak heb voor de telefoon,' zei Janna. 'Zal ik zeven uur op de Botermarkt doorgeven? Als ik terug ben gaan we op zoek naar een hotel op loopafstand van de Botermarkt, ik stort me vanavond op de Kriek Lambic.'

Toen we de volgende ochtend stonden te wachten onder de watertoren op het parkeerterrein van Zandvoort wenkte Pa Meijer ons om binnen te komen.

'Ik heb de koffie klaar!'

Zijn eerste vraag was: 'Gaan jullie dit hotel runnen voor Rob en Pia?'

'Nee,' zei Janna zeer beslist, 'daar komt bij dat u het eerst aan hen zult moeten verkopen.'

Even later stapten Rob en Pia binnen met warme saucijzenbroodjes van Bakker Balk. Op zich geen slechte locatie voor een hotel dacht ik.

'Dit gaat een traditie worden als jullie van een reis of van zee terugkomen,' zei Pia.

Het hotel was degelijk maarrrrr... tijdelijk afgekeurd door de brandweer op de brandbeveiliging. Het mocht in deze staat niet meer open.

'Weet u welke eisen er gesteld worden?' vroeg Rob.

'Ja, die heb ik bij me,' zei Pa Meijer.

Rob z'n antwoord aan Pa Meijer was: 'Dus als deze kosten plus de goodwill van tafel zijn, mag u langskomen in uw oude strandpaviljoen. Met Pasen zijn we weer open. U krijgt dan een bod op het hotel.'

Onder de lunch in het pannenkoekenrestaurant in de Kerkstraat deed Rob ons een voorstel:

'Wanneer het Bell Hotel doorgaat, willen jullie dan het strandpaviljoen gaan doen? Jullie mogen dan in de flat in Wijk aan Zee wonen.'

'Nee,' zei Janna zeer beslist. 'We hebben totaal andere plannen die we nog wel verder zullen bespreken. Dat doen we in de jachthut waar we verblijven tot Pinksteren, daarna naar Lentas.'

Recht zo die gaat!

F.L..Woodleg