Vreemdgaan en een vluggertje deel 3

 

Woensdag 14 mei

Na een echt Engels ontbijt deden we de afwas. Na de koffie namen we de dubbeldekker naar Aldgate. Hier stapten we op de metro naar Piccadilly Circus. De terugreis deden we in z'n geheel bovengronds per bus. We zouden om acht uur bij Aldgate zijn voor de Bingo. Frits stond er ook.

'Ga je ook nog steeds naar de bingo Frits?' vroeg ik hem.

'Nee,' zei hij, 'dat is één keer (klikklik) geweest door jouw toedoen.'

Hij had vrije dagen opgenomen en we gingen bijpraten onder een pint in the Charlie Brown, nu mocht ik er wel binnen komen.

 

Donderdag 15 mei

Janna en Brenda hadden een leuke voorstelling gevonden in een theater voor ons zessen voor de avond, “Een meisje in mijn soep” van Terence Frisby. Tevens boekte Janna de terugreis Sheerness – Vlissingen (Olau-Line 1974-1994) voor zaterdag met de dagboot.

Frits reed mij een dag langs de Theems, hij liet zijn nieuwe werkplek zien waar hij op 1 augustus zou beginnen, een elektriciteitskrachtstation aan de Theems.

'De vrachtvaart wordt minder op de Theems, dus de vraag naar assistentie voor een sleepboot eveneens, er vallen ontslagen. Veel kleine havens rond de Tower Bridge zullen jachthavens worden of worden gedempt. Kantoren en luxe woningbouw komen ervoor terug. Wij moeten ook weg uit Limehouse, het wordt gesloopt en we krijgen een woning nabij Woolwich.

Ik neem dan de fiets naar m'n werk. “Het pakje brood achterop onder de snelbinders,” zou Kok Nol zeggen. Wat Pa en Ma Goldappel gaan doen heb je van Hilary wel meegekregen. Het bevalt haar goed in Amsterdam hoorde ik van Brenda als ze weer eens belde. Kwam je in de tijd toen je de Zeevaartschool weer bezocht wel aan studeren toe? Brenda zei laatst nog dat ze dat nooit van Pietje de Koksmaat had verwacht toen hij voor het eerst in het voorjaar van 1965 voor z'n Fish & Chips kwam. Je had vijf penny te weinig bij je, je was zo verlegen, ze had je wat minder chips gegeven. Toen ze dit aan Hilary vertelde bracht zij je een extra grote schep chips op het bankje voor de kerk waar je was gaan zitten in de zon, ze zagen je genieten van de Fish & Chips, ze vonden je nog zo’n kind. Diezelfde avond kwam je Hilary nog ophalen om met haar naar het Zeemanshuis te gaan.'

'Ja Frits, als dat niet was gebeurd, hadden wij hier nu niet rondgereden.'

'Voor morgen heeft Brenda voor ons vieren een uitgebreide bustocht door London op het programma staan,' zei Frits. Daarna eten we Indiaas bij het laatste nog open zijnde restaurant in Limehouse. Pa en Ma zijn daar ook, dan nog een afzakkertje bij Charlie dan ziet Janna een echte remmiedemmie pub die trouwens ook onder de slopershamer zal gaan.

 

 

 

Zaterdag 17 mei

Onder het ontbijt vroegen Pa en Ma Goldappel: 'Jullie komen ons toch opzoeken als wij in Lentas op Kreta gesetteld zijn?'

'Natuurlijk, dan zal Hilary er ook bij zijn,' zei Janna.

Frits en Brenda brachten ons naar de ferry, een mooie landelijke toer door Kent. Bij de ferry zei Brenda: ‘Jullie gaan Pa en Ma toch opzoeken op Kreta? Ze zijn zeer op jullie gesteld.'

Een zoen en een hand: 'Tot op Kreta tijdens het olijven schudden?!' (periode november – maart)

Janna had Hilary gebeld, ze was de pinksterdagen vrij. Vandaag zou ze naar Antwerpen reizen en alvast een kamer boeken in Hotel Florida, dit kenden we alle drie.

De oversteek per ferry was aangenaam, veel scheepvaartverkeer op de route van en naar de Straat van Dover en ik hoefde eens niets te doen. Janna herkende Blankenberge op een gegeven moment.

'Dan moeten we er zo zijn, kijken of ik Vlissingen al kan zien.'

Afgemeerd in de Buitenhaven. 'Wat nu,' was de vraag. 'Jopie en Els weten niet dat we hier zijn, gelijk maar verder met de trein?'

 

 

Vlissingen station haven (internet)

 

'Bij het GWK kunnen we geld opnemen. De laatste Ponden heb ik aan Brenda gegeven voor de spaarpotjes van de kinderen.'

Antwerpen stond voor ons in het teken van uitslapen, ontbijt met pannenkoeken, op het terras een Bolleke, eten op een pleintje, bioscoopbezoek, Pia bellen: 'Aanstaande dinsdag graag een fluitje bij thuiskomst!'

Recht zo die gaat!

F.L .Woodleg