NOSTALGIE met een FUTURE deel 7

Michiel de Ruyter die van zijn plek op de boulevard uitkijkt
naar de nieuwe schepen die zijn oude zeeën bevaren.

Donderdag de autorit Vlissingen – Maastricht 

via Antwerpen en Hasselt

De vaste zomerhulpen waren er met koffietijd, wij stonden ‘licht bepakt voor de reis’ zoals Hilary het noemde, de hulpen zwaaiden ons uit. De eend had er zin in, haar top was 80 km/u dus in Maastricht voor het donker. De Belgische Rijkswacht dacht daar anders over want even over de grens werden we aangehouden.

‘Uw papieren graag en waar gaat de reis heen met zo’n eendengang op de snelweg?’

‘Naar Antwerpen,’ zei tante Jopie, ze voelde nattigheid.

‘Als u er bij de eerste afslag naar Antwerpen afgaat mag u doorrijden. Op de snelweg met deze snelheid is levensgevaarlijk, vrachtwagens halen u in.’

‘U hebt gelijk brigadier,’ zei tante. We mochten verder, de brigadier had gelijk want werden we ingehaald dan zakte de snelheid tot 60 kilometer. De kaart werd erbij gehaald. Janna las de kaart. Om het uur even uit de auto en ruilen van plaats, af en toe achterin vond ik niet erg. Even na donker draaiden we het Vrijthof op, ik liep de B&B binnen om ons te melden. ‘Parkeren achterom,’ zei de eigenaar, ‘ik sta daar en doe het hek voor u open.’

Hij keek verbaasd: ‘Komt u allen uit de eend?!’

‘Zou er morgen nog een auto bij mogen?’ vroeg Janna. Dat was geen punt.

‘Neem uw bagage mee naar binnen, dan laat ik u de kamers zien. Ze bevinden zich op de 1^e etage. We hebben maar twee kamers, een voor- en een achterkamer. Het derde bed kan verplaatst worden. Beide kamers hebben een ruime natte cel.’

Els en tante Jopie hadden de eerste keus, wij kregen de kamer aan de voorzijde. Ik wilde wel even mijn ogen dicht doen, evenals tante Jopie.

‘Dan doen wij een rondje Vrijthof plein meiden,’ zei Els. ‘Daarna komen we ons opfrissen en horen dan graag hoe de bedden liggen. Jullie horen dan van ons waar we gaan eten, nog voorkeur voor smaak?’

De bedden lagen prima en de dames hadden voor deze avond een Argentijnse eethut gezien.

Janna ging Rob bellen waar we sliepen. Pia en hij hadden een B&B met de naam ‘Haas op het Vrijthof’ geboekt en zouden er de volgende middag rond de klok van vier uur arriveren voor het hen beloofde Limburgs tapbiertje.

Vrijdag

We hadden een rustdag. Er was een poffertjestent op het plein dus mijn lunch zat goed. De dames deden mee. Na de lunch liet Hilary een folder zien van een boottocht naar Luik. Op zondag was daar ‘La Batte’ vlooienmarkt, daar wilden ze graag naartoe. Het werd met algemene stemmen aangenomen en dus gingen ze het boeken. Voor Rob en Pia zouden ze een reservering nemen als het kon.

‘Dat wordt op tijd uit bed zondag, om tien uur op de boot. Er is daar zeker wel koffie met vlaai?’ zei ik.

‘Geen wonder dat Hilary is aangekomen, mijn broek gaat ook al strak zitten,’ zei Janna.

‘Hier is het ook uitverkoop zag ik. Jullie mogen wel wat uitzoeken op mijn kosten,’ en weg was Janna op zoek naar Hilary.

‘Daar krijg je spijt van,’ zei Els.

‘Laten we nog maar een biertje nemen tante Jopie,’ maar ze ging een dutje doen en we zouden haar roepen als Rob en Pia zich gemeld hadden.

  

B&B De Hofnar uit een oude brochure.

De dames waren geslaagd, beiden dezelfde broek. Rob en Pia waren mooi op tijd voor hun Limburgse tapbiertje, ze wilden graag mee naar Luik. Tevens brachten ze ons het goede nieuws dat de aannemer in de laatste week van januari met de verbouwing van het souterrain kon beginnen. Pia wist een goed eetcafé nabij het plein, daar wilde ze ons mee naartoe nemen. Ze wist uit ervaring dat de Irish coffee er goed was. Ze had daar zelf gewerkt, haar oude baas runde nog steeds de zaak.

Zaterdag

Pia en Rob gingen naar Pia haar ouders, die woonden even buiten Maastricht. Voor ons een 2^e  rustdag met een boottocht op de Maas. Voor Els en tante Jopie helemaal, zij zaten pas rond de middag aan de koffie met rijstevlaai.

‘Wat doen we vanavond? Bioscoopbezoek of theater met diner na afloop?' Het laatste had de voorkeur. De B&B eigenaar werd verwittigd geen ontbijt op zondag te serveren, hij mocht uitslapen.

‘Wel de wekker zetten voor morgenochtend, anders missen we de boot. Wie heeft er een wekker?’ De eigenaar van onze B&B had er een gelukkig en we waren gered.

Zondag

Het was een mooie boottocht naar Luik met haar vlooienmark ‘La Batte’. De dames uit Vlissingen namen ons mee uit eten deze avond, het werd weer het eetcafé waar Pia had gewerkt, de Irish coffee gaf de doorslag.

Impressie 'La Batte' in Luik.
Foto van Panoramio.

Maandag

Na het ontbijt en de koffie zei Pia: ‘Dit zouden we vaker moeten doen!’

Janna bracht Rob en Pia naar de trein.
Zij hadden wel aan Janna gevraagd: ‘Je komt toch wel terug naar De Druif?’
'En wat was je antwoord?' wilde Els weten.

‘Natuurlijk, mijn pyjama ligt daar nog!’

Rob zijn broer Bob had De Druif waargenomen tijdens hun afwezigheid.

‘Nu een algemene rondvraag dames, wat doen we morgen? Mijn voorstel Giethoorn, dus water met rust en stilte in oud Nederland.’

‘Het is daar stil,’ zei Janna, ‘dan zullen tante Jopie en Els daar ook wel mee naartoe willen.’

'Bij geen tegenstemmen naar de VVV en ik zou in Giethoorn de meest afgelegen B&B willen met twee punters. Er zou een kamer bij moeten zijn met drie bedden.’

‘Nu is het onze buurt om ondergoed en kleding bij te kopen,’ zeiden de dames uit Vlissingen.
‘Dus dan ga ik naar de VVV,’ zei Janna.
Toen Janna terug was met de boeking had zij een heel verhaal: ‘We zullen zelf ontbijt moeten maken en er is geen stroom, wel water. Verwarming door middel van een houtkachel. Voor een warme douche is er een geiser op gas uit flessen.
Twee bedsteden in één en dezelfde ruimte, tevens is dit de keuken met de zithoek.

+++++++++++

Dan even heel iets anders buiten dit vervolgverhaal om. 

Is mijn trouwe lezer uit Portugal de heer R.d.G.?

Zo ja, dan zou ik het erg leuk vinden een persoonlijk berichtje van je te krijgen. Je kunt me mailen via de rechterkolom.

Recht zo die gaat!

F.L.Woodleg