bij het scheepvaartmuseum

bij het scheepvaartmuseum
Als schipper van het V.O.C. schip de Amsterdam

donderdag 21 april 2016

Uiers en spenen


Laatst dronk ik een glas melk en onder het drinken dwaalden mijn gedachten af naar Giethoorn met de verse melk van Boer Smit. Het verschil van smaak van toen en nu. Gisteren kwam er iemand langs en kreeg ik Blokzijler brokken (klik), waar een blog toch toe kan leiden!

 

Joris driepinter.
Reclame jaren zestig / zeventig.



Janna

Midden jaren vijftig
 


Ouderlijk huis Janna 1975


Janna leerde ik kennen in 1968, zij stond in de avonduren achter de bar in café De Druif. Op de maandag was De Druif gesloten, dan werden de glazen gepoleerd, lapte men de ramen en werd de stoep geschrobd. De buitenklus nam ik uit handen van Janna toen ik haar op een keer bezig zag. Zodoende werd mij koffie aangeboden door Rob en Pia, de eigenaren. Dit gebruikte ik om Janna mee uit te vragen op haar vrije avond. We gingen uit eten en even naar de Cinema zolang ik verlof had. Ik verbleef toen in het Zeemanshuis op het Kadijksplein, schuin aan de overkant van café De Druif.


In De Druif


 
Peter

Peter melken, Stuifzand 1960



Het kleinste huisje van de gemeente Ruinen stond in Stuifzand aan de Secteweg.
 

Even leuk om te vermelden over dit huisje.
In dit huisje woonde vroeger 'Olde Grete'. Het stond 500 meter verderop van waar het nu staat. Het stond op grond van Boer Veld. Hij wilde er een huis op bouwen.
Het huisje was al diverse malen door de Gemeente Ruinen onbewoonbaar verklaard. Tijdens de sloop vond men zeven bordjes op zolder met 'Onbewoonbaar Verklaarde Woning'. Zij haalde ze er steeds af.
Het is door Monumentenzorg opnieuw opgebouwd aan het begin van de Secteweg / hoek Diepweg, waar het nu staat vanaf midden jaren tachtig. Monumentenzorg heeft het in beheer en doet de verhuur. Het staat nu op een stukje weidegrond dat vroeger van Boer Lucas Jalving was. Wat had deze kleine boer een pracht aan stamboekvee van het Friese ras, evenals een dochter met de naam Zwaantje, wat had zij mooie benen.



Beeld uit de jaren zestig.
 

Mijn kleinste vrachtscheepje, de Spirit.
Hier voer ik als matroos/kok op.
 

Zo zie ik er nu uit op  67-jarige leeftijd.

 
 

Hilary
 
 Fish & chips in Tree Colt Street, Lime House, London 1965.


Hier heb ik Hilary leren kennen toen ik mijn eerste Fish & Chips kocht. Ik moest toen boodschappen doen voor de kok. Zij en haar zuster Brenda stonden achter toonbank. Pa stond te bakken. Mijn Engels was toen zeer matig. Als we op de Thames lagen belde ik haar. Als de tijd het toeliet een frisdrankje in het zeemanshuis en/of even naar de Cinema.
Haar vader bracht mij vaak weer naar boord. Hij en kapitein Teun hadden altijd een goed gesprek. Er was vaak handel uit de bootsmanskist voor de vader van Hilary.

 

RMAC, Hilary heeft acht jaar in het Engelse leger gewerkt als operatie verpleegkundige.



Genomen tijdens een vee tentoonstelling in Nederland (kunstkoe).
Zij kende onze jeugdfoto’s melken onder een koe.



Kleine melkmachine.


De volgende blog zal gaan over mijn reis Durban-Rotterdam met de MONTE  ZO.
 


Recht zo die gaat!
F.L..Woodleg
 
 





 

3 opmerkingen:

  1. Wat een heerlijk verhaal weer!! En mooie foto's!! Eerlijk is eerlijk, de titel hield me wel bezig 😄😄😄
    Gr E en C

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuk hoor Peter!
    Die foto met de melkbussen, echt zo'n herinnering van vroeger bij ons thuis.
    De bussen werden met paard en wagen opgehaald en naar de boterfabriek gebracht.

    Groetjes,Marga

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hej Peter,

    Wat leuk al die, oude, foto's. Nostalgie ten top. Leuk dat je ook een foto van jezelf van nu erbij hebt gezet, wel heel wat minder haar dan op de foto van een paar blogjes geleden ;)

    BeantwoordenVerwijderen